Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα:πρόκειται για ποσοστώσεις συμπερίληψης. Και εκεί είναι που οι λευκοί αποτελούν εμπόδιο. O Sky έχει δεσμευτεί να δώσει το 20 τοις εκατό όλων των ρόλων σε μαύρες και εθνοτικές μειονότητες (και ήταν ήδη πολύ περήφανοι που ξεπέρασαν αυτόν τον στόχο το έτος BLM 2020). Όχι ότι οι αριστεροί εξτρεμιστές θα καταλήξουν να βάλουν φωτιά στα στούντιο επειδή οι λευκοί παίζονται από λευκούς. Η πραγματικότητα μπορεί και πρέπει να θυσιαστεί σε τέτοιες ποσοστώσεις. (Αλλά μόνο προς μία κατεύθυνση, φυσικά.)

Ο μουσικολόγος Ian Pace, εν τω μεταξύ, δεν ήταν ιδιαίτερα πεπεισμένος για τη βιεννέζικη ποικιλλομορφία όπως αυτή απεικονίζεται στην Telegraph: «Η Βιέννη ήταν πράγματι μια ποικιλλόμορφη κοινωνία: Αυστριακοί, Ούγγροι, Τσέχοι, Σλοβάκοι, Πολωνοί, Κροάτες, Σέρβοι και άλλοι. Ωστόσο, η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στην οποία ανήκε εκείνη την εποχή, δεν είχε μεγάλες αποικιακές κτήσεις εκτός Ευρώπης και ούτε διέθετε σημαντικό πληθυσμό αφρικανικής καταγωγής».

Ο Pace περιέγραψε το παρασκεύασμα ως «παραπλανητικό» και αναρωτήθηκε γιατί ο οθωμανικός-τουρκικός πληθυσμός στη Βιέννη εκείνη την εποχή προφανώς δεν εμφανιζόταν στη σειρά. Λοιπόν, ίσως αυτή είναι η λάθος μορφή «διαφορετικότητας»;

Είναι αμφίβολο ότι ένας Αυστριακός θα ήθελε να δει την πολιτιστική του κληρονομιά να βεβηλώνεται με τέτοιο τρόπο.

Τέτοιες παραγωγές παράγονται όλο και περισσότερο χωρίς πραγματικό κοινό – στο τέλος, οι μόνοι θεατές που απομένουν είναι η μικρή κλίκα εκείνων που γιορτάζουν όλα όσα εξυπηρετούν το δικό τους μίσος για τον ίδιο τους τον εαυτό και την απόρριψη της ίδιας τους της ιστορίας.

Το μόνο που μένει στο τέλος, κατά ειρωνικό τρόπο, είναι η αίσθηση ότι η ιστορία των «παλαιών λευκών ανδρών» ήταν τόσο επιτυχημένη που σήμερα μπορεί να υποτιμηθεί μόνο με αδέξια επανερμηνεία και παραποίηση…