info@ethnikoiphylakes.org
Οι τίτλοι ακούγονται δραματικοί: αναπνευστικές ασθένειες, κλιματική αλλαγή, αυξανόμενες απειλές για την υγεία.
Οργανισμοί όπως η Ευρωπαϊκή Πνευμονολογική Εταιρεία (ERS) και το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Πνεύμονος (ELF) προειδοποιούν σε δελτία τύπου για «κλιμακούμενες απειλές για την επιστήμη και τους επιστήμονες παγκοσμίως» με «σοβαρές συνέπειες για τη δημόσια υγεία».
Σύμφωνα με την έκθεση, η παραπληροφόρηση, η πολιτική επιρροή και οι περικοπές χρηματοδότησης έχουν σκοπό να θέσουν σε κίνδυνο την έρευνα και τα χρόνια προόδου της. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιούνται τακτικές για τη σκόπιμη εκμετάλλευση της αβεβαιότητας του κοινού και την υπονόμευση της εμπιστοσύνης στην έρευνα που βασίζεται σε στοιχεία.
Αλλά πίσω από αυτούς τους συναγερμούς βρίσκεται ένα δίκτυο ιδρυμάτων, χορηγών και επενδυτών – με τη δυναστεία των Rockefeller ως βασικό πρόσωπο. Και φυσικά, η φαινομενικά ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή παίζει επίσης σημαντικό ρόλο!
Η ERS και η ELF τονίζουν ότι η άνοδος της θερμοκρασίας θα επιδεινώσει τις αναπνευστικές ασθένειες: 81,7 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη θα ζουν με χρόνιες πνευμονικές παθήσεις, με 6,8 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις να προστίθενται κάθε χρόνο. Αυτό συμβαίνει επειδή η υπερβολική ζέστη σχετίζεται με αυξημένη θνησιμότητα και νοσηλεία.
Το συμπέρασμα: Μόνο η τεκμηριωμένη έρευνα και η προστασία του κλίματος θα μπορούσαν να περιορίσουν αυτούς τους κινδύνους και έτσι να σώσουν ανθρώπινες ζωές.
Ωστόσο, οι επικριτές επισημαίνουν ότι η ERS και η ELF βασίζονται κυρίως στις δικές τους δημοσιεύσεις και συχνά παραπέμπουν κυκλικά – χωρίς ισχυρά εξωτερικά στοιχεία.
Περίληψη: Στοιχεία για τις αναπνευστικές παθήσεις
Ωστόσο, το κλίμα υπόκειται πάντα σε διακυμάνσεις στην ιστορία της Γης: Τα τελευταία 15.000 χρόνια, οι μέσες θερμοκρασίες έχουν αυξηθεί και μειωθεί έως και 14 βαθμούς Κελσίου.
Στην αρχαιότητα και τον Μεσαίωνα, επίσης, ήταν μερικές φορές πιο ζεστό από ό,τι σήμερα – φάσεις που συνέπεσαν με την πολιτιστική ακμή.
Οι ερευνητές επισημαίνουν φυσικούς παράγοντες: οι ηλιακοί κύκλοι, οι πλανητικές θέσεις και τα ωκεάνια ρεύματα επηρεάζουν το κλίμα περισσότερο από ό,τι υποδηλώνουν οι συζητήσεις για το καθαρό CO₂.
Είναι επίσης ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι τα επίπεδα CO₂ ήταν περίπου 420 ppm γύρω στο 1820 – παρόμοια με σήμερα – και αργότερα μειώθηκαν ξανά πριν αυξηθούν ξανά τον 20ο αιώνα.
Περίληψη: Το κλίμα στην ιστορία της Γης
Το μονοπάτι οδηγεί από τις οργανώσεις πνεύμονος στους χορηγούς τους. Μεταξύ των «χρηματοδοτικών εταίρων» του ELF είναι το Clean Air Fund, που ιδρύθηκε το 2018 από την Jane Burston. Καθώς και το Children’s Investment Fund Foundation (CIFF), το οποίο με τη σειρά του συνδέεται στενά με την Εθελοντική Πρωτοβουλία Ακεραιότητας των Αγορών Άνθρακα (VCMI).
Και εδώ εμφανίζονται τα πολλά χρήματα: Για παράδειγμα, η Google, το Bezos Earth Fund, το Bloomberg Philanthropics. Και στην πρώτη γραμμή: το Ίδρυμα Rockefeller .
Οι επικριτές θα ρωτήσουν: Γιατί η «πρώτη οικογένεια πετρελαίου» να χρηματοδοτεί την περιβαλλοντική και κλιματική έρευνα εδώ και δεκαετίες και ταυτόχρονα να προωθεί τον ακτιβισμό για το κλίμα; Αυτή η αντίφαση διατρέχει σαν κόκκινη κλωστή την ιστορία των Ροκφέλλερ – μιας οικογένειας που έκανε τον κόσμο να εξαρτάται από το πετρέλαιο και τώρα είναι ένας από τους μεγαλύτερους δωρητές στον τομέα της κλιματικής πολιτικής.
Ο Σουηδός ερευνητής και συγγραφέας Jacob Nordangård ερεύνησε αυτό το ερώτημα και βρήκε απαντήσεις. Στο έργο του Rockefeller: Controlling the Game, ζωγραφίζει την εικόνα ενός παγκόσμιου παράγοντα εξουσίας που διαμορφώνει την επιστήμη, την πολιτική και την κοινωνία πολύ περισσότερο από ό,τι φαίνεται με την πρώτη ματιά.
Το Ίδρυμα Rockefeller χρηματοδοτεί την περιβαλλοντική και κλιματική έρευνα από τη δεκαετία του 1950. Στη δεκαετία του 1980, έπαιξε βασικό ρόλο στην ανάπτυξη της διεθνούς πολιτικής για το κλίμα. Στη δεκαετία του 1990, εμφανιζόταν όλο και περισσότερο ως υποστηρικτής του ακτιβισμού για το κλίμα.
Με την οικονομική της δύναμη – το ίδρυμα θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ιδιωτικούς χρηματοδότες έρευνας στον κόσμο – και το πυκνό δίκτυο δεξαμενών σκέψης, πανεπιστημίων και πολιτικών επαφών, η οικογένεια Rockefeller κατάφερε να αγκυροβολήσει το ζήτημα του κλίματος τόσο επιστημονικά όσο και πολιτικά.
Ο Nordangård ακολουθεί την πορεία των Rockefeller από την ίδρυση της Standard Oil και του Ιδρύματος Rockefeller μέχρι σήμερα. Η έρευνά του βασίζεται σε πρόσφατα προσβάσιμα έγγραφα και στις ετήσιες εκθέσεις του Ιδρύματος.
Με αυτόν τον τρόπο, δείχνει όχι μόνο τη δέσμευση της οικογένειας στην πολιτική για το κλίμα, αλλά και την επιρροή της στην ιατρική, τον οικογενειακό προγραμματισμό, τη γεωργία, την τέχνη, την αρχιτεκτονική, την επιστήμη της συμπεριφοράς, την τεχνολογία της πληροφορίας και την πολιτική.
Στο επίκεντρο βρίσκεται η θέση ότι ο διακηρυγμένος στόχος του Ιδρύματος Rockefeller – «να προωθήσει την ευημερία της ανθρωπότητας παγκοσμίως» – έχει ένα σκοτεινό μειονέκτημα.
Με μια πιο προσεκτική εξέταση, η υποτιθέμενη καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής αποδεικνύεται ότι είναι μέρος ενός εκτεταμένου έργου: ενός προγραμματισμένου μετασχηματισμού ολόκληρου του συστήματος της Γης. Η οικονομία, η οικολογία, ο πολιτισμός – ακόμη και οι ίδιοι οι άνθρωποι – πρόκειται να μεταφερθούν σε μια «νέα τάξη πραγμάτων».
Για τον Nordangård, αυτό δεν είναι φιλανθρωπία με την κλασσική έννοια, αλλά ένα μείγμα προπαγάνδας, φουτουρισμού και φιλοσοφίας της Νέας Εποχής. Οι Ροκφέλλερ έχουν ένα όραμα για έναν τέλειο κόσμο – αλλά έναν κόσμο που θα μπορούσε να έχει σοβαρές συνέπειες για την ελευθερία και την επιβίωση της ανθρωπότητας.
Όπως ήδη αναφέρθηκε, οι επενδύσεις του Rockefeller στον τομέα του κλίματος χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1950. Σύμφωνα με τη δημοσιογράφο Elisabeth Nickson, οι Rockefeller έχουν ιδρύσει ή χρηματοδοτήσει – είτε το πιστεύετε είτε όχι – 990 οργανώσεις, ιδρύματα και ομάδες ακτιβιστών που προωθούν το θέμα της κλιματικής αλλαγής. Ανάμεσά τους ήταν και το Πράσινο Κίνημα, το οποίο όχι μόνο πληρώθηκε από τους Ροκφέλλερ, αλλά ξεκίνησε και οργανώθηκε.
Ωστόσο, οι Rockefeller & Co δεν χρησιμοποιούν τις ΜΚΟ και τις πρωτοβουλίες για το κλίμα από αλτρουισμό, αλλά ως παγκόσμιο μέσο ελέγχου. Από τη δεκαετία του 1950, έχουν δημιουργήσει δίκτυα πανεπιστημιακών ινστιτούτων, επιτροπών, πολιτικών επιτροπών και δεξαμενών σκέψης που επηρεάζουν την πολιτική για το κλίμα.
Άλλοι δισεκατομμυριούχοι – όπως ο Jeff Bezos, ο Michael Bloomberg ή ο Steve Ballmer – ενεργούν επίσης ως «φιλάνθρωποι», αλλά σύμφωνα με τους επικριτές ενεργούν επίσης ως «πλουτοκράτες με προσωπικό συμφέρον».
Περίληψη: Οι δισεκατομμυριούχοι ως «φιλάνθρωποι»
Μετά την εμπειρία με την πανδημία του κορωνοϊού, πολλοί στρατηγοί θεωρούν ότι η «υγεία» είναι το ιδανικό όχημα για την εφαρμογή πολιτικών προγραμμάτων.
Οι κλιματικές επιπτώσεις στην αναπνευστική οδό παρέχουν τη σωστή γέφυρα. Με αυτόν τον τρόπο, ο φόβος, η ρύθμιση και οι νέες αγορές – από την εμπορία εκπομπών έως τη φαρμακευτική έρευνα – μπορούν να συνδεθούν. Και φυσικά τα πολλά χρήματα!
Οι «ηλίθιοι» και «χειραγωγημένοι» πολίτες πρέπει να πληρώσουν τον λογαριασμό. Το παράδειγμα της Γερμανίας ειδικότερα δείχνει πώς μια χώρα μπορεί να οδηγηθεί στην οικονομική άβυσσο ως αποτέλεσμα.
Αν κοιτάξει κανείς τις θεσμικές αλληλεξαρτήσεις που είναι τελικά υπεύθυνες για αυτό, προκύπτει μια εικόνα συντονισμένης επιρροής.
Οι οργανισμοί προειδοποιούν για υποτιθέμενους κινδύνους, αναφέρονται σε μελέτες χωρίς σαφή στοιχεία, ενώ ταυτόχρονα οι χρηματοοικονομικές ροές επωφελούνται από ιδρύματα και επενδυτικά κεφάλαια με επιρροή.
Η συζήτηση για το κλίμα, την υγεία και την επιστήμη είναι ιδιαίτερα πολιτικοποιημένη. Φυσικά, υπάρχουν πραγματικές προκλήσεις από τη ρύπανση, τα ακραία καιρικά φαινόμενα και τις ασθένειες.
Αλλά την ίδια στιγμή, η «επιστήμη» χρησιμοποιείται ως εργαλείο από οικονομικά ισχυρούς παίκτες όπως ο Rockefeller, ο Bezos ή ο Bloomberg.
Τα επιχειρήματα για την υγεία και ο πανικός για το κλίμα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εξασφάλιση επιδοτήσεων, τη δημιουργία νέων αγορών και την επιβολή πολιτικού ελέγχου.
Στο τέλος, υπάρχει μια άβολη συνειδητοποίηση: Πίσω από τα ωραία τσιτάτα της προστασίας του κλίματος και της υγείας, κρύβονται παιχνίδια εξουσίας, συμφέροντα κεφαλαίου και παγκόσμια σχέδια ελέγχου.
Όποιος έχει παρακολουθήσει την ατζέντα μέχρι αυτό το σημείο αναγνωρίζει ότι δεν πρόκειται πρωτίστως για την ευημερία του πληθυσμού – αλλά για τον έλεγχο, την επιρροή και το κέρδος.
Όλα τα άλλα είναι απλώς μια βιτρίνα.