ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ

Τὸ δημογραφικὸ ζήτημα ἀποτελεῖ μιὰ ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες ἀπειλὲς γιὰ τὴν ἐθνική μας ἐπιβίωσι. Ἡ ὑπογεννητικότης, ἡ μάστιγα τῶν ἐκτρώσεων, ἡ γήρανσις τοῦ πληθυσμοῦ καὶ ἡ μετανάστευσις νέων ἀνθρώπων στὸ ἐξωτερικὸ δημιουργοῦν ἕναν ἐπικίνδυνο φαῦλο κύκλο, πού, ἂν δὲν ἀντιμετωπισθῇ, θὰ ἔχῃ σοβαρὲς συνέπειες γιὰ τὸ μέλλον τῆς Ἑλλάδος.

Ἡ συνεχιζομένη μείωσις τοῦ πληθυσμοῦ, ἰδιαιτέρως τοῦ ἐνεργοῦ πληθυσμοῦ, πλήττει καίρια τὴν δυνατότητα τῆς χώρας νὰ διατηρήσῃ καὶ νὰ ἐνισχύσῃ τὴν ἐθνική της κυριαρχία, τὴν οἰκονομική της ἰσχὺ καὶ τὴν στρατηγική της θέσι στὴν περιοχή. Μὲ τὴν συρρίκνωσι τοῦ πληθυσμοῦ περιορίζονται οἱ παραγωγικὲς δυνατότητες τῆς χώρας, αὐξάνονται οἱ κοινωνικὲς καὶ οἰκονομικὲς ἀνισότητες καὶ ἐπιβαρύνεται τὸ σύστημα ὑγειονομικῆς περιθάλψεως καὶ κοινωνικῆς ἀσφαλίσεως, ἐνῷ ἡ Ἐθνικὴ Ἄμυνα ἀπειλεῖται ἀπὸ τὴν ἔλλειψι στρατευσίμου πληθυσμοῦ.

Ἐπὶ πλέον, ἡ μετανάστευσις τῶν νέων, οἱ ὁποῖοι ἀναζητοῦν καλύτερες εὐκαιρίες στὸ Ἐξωτερικό, ὁδηγεῖ σὲ «ἐκροὴ ἐγκεφάλων» καὶ δημιουργεῖ μιὰ γενιὰ χωρὶς τὶς ἀναγκαῖες προϋποθέσεις γιὰ τὴν ἀνάπτυξι καὶ ἀνανέωσι τῆς χώρας. Οἱ νέοι μας, ποὺ εἶναι τὸ μέλλον τῆς Ἑλλάδος, εἴτε ἀναγκάζονται νὰ φύγουν γιὰ νὰ βροῦν δουλειά, εἴτε μένουν ἐγκλωβισμένοι σὲ συνθῆκες ἀβεβαιότητος καὶ ἀνεργίας, καταδικάζοντας ἔτσι τὴν χώρα σὲ μιὰ πορεία στασιμότητος.

Ἡ ἐθνικὴ ἐπιβίωσις τῆς Ἑλλάδος ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἱκανότητά μας νὰ ἀντιστρέψουμε αὐτὲς τὶς τάσεις. Ἡ ἐφαρμογὴ πολιτικῶν, ποὺ θὰ ἐνθαρρύνουν τὴν γέννησι, τὴν οἰκογενειακὴ ὑποστήριξι καὶ τὴν δημιουργία σταθερῶν καὶ βιωσίμων εὐκαιριῶν γιὰ τοὺς νέους, εἶναι ἄμεση ἀνάγκη.

Τὸ δημογραφικὸ δὲν εἶναι ἁπλῶς ἕνα οἰκονομικὸ ἢ κοινωνικὸ ζήτημα, ἀλλὰ μιὰ ὑπαρξιακὴ ἀπειλὴ γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Μόνο μέσῳ μιᾶς συντονισμένης ἐθνικῆς στρατηγικῆς, ποὺ θὰ στοχεύῃ στὴν ἐνίσχυσι τῆς νεολαίας καὶ τὴν ὑποστήριξι τῆς οἰκογενείας μποροῦμε νὰ διασφαλίσουμε τὴν ἐπιβίωσι καὶ τὴν εὐημερία τῆς χώρας γιὰ τὶς ἑπόμενες γενιές.