*Συγχαρητήρια στον Θέμη!* *Δεν πέρασε πουθενά…* : Εθνικοί Φύλακες

Συγχαρητήρια στον Θέμη! Δεν πέρασε πουθενά…

Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των Πανελληνίων απλά επιβεβαίωσε αυτό που αναμέναμε.

Όλοι είχαν περάσει εκτός από έναν.

Ο Θέμης δεν ήταν στους επιτυχόντες.

Μέσα στις νεανικές ζητωκραυγές των υπολοίπων ακούστηκε ο ήχος του κινητού.

Στην άλλη άκρη της γραμμής μια γλυκύτατη φωνή.

Ήταν η μητέρα του.

«Σας ευχαριστώ για όλα! Είστε εξαίρετος καθηγητής κι ας μην πέρασε κάπου το παιδί μου. Σας καλούμε την Κυριακή σπίτι μας να ανταποδώσουμε!».

Δεν μπορούσα να διακρίνω αν στ’ αλήθεια εννοούσε αυτά που μου’ λεγε ή υπήρχαν και ψήγματα ειρωνείας.

«Εεε θα έρθω…» της είπα διστακτικά. Δεν την είχα δει ποτέ ως τώρα. Μόνο τηλεφωνικά μιλούσαμε για την πορεία του Θέμη στα μαθήματα. Ήταν ένα μαθησιακά αδύναμο παιδί. Όμως η ευαισθησία του ξεχείλιζε.

Δεν μπορούσε να συγκρατήσει τους αρχικούς χρόνους του “λύω”, αλλά είχε μία απαράμιλλη συναισθηματική νοημοσύνη, μία ιδιαίτερη ενσυναίσθηση, ευδιάκριτη στιν αλληλεπίδραση με τους συμμαθητές του.

Δε θυμόταν χρονολογίες στην Ιστορία, αλλά διέθετε μία πηγαία ευγένεια λόγου και κινήσεων που σε καθήλωνε.

Δυσκολευόταν να γράψει μια ολοκληρωμένη έκθεση, αλλά ήταν ταπεινός, χαμογελούσε συχνά, συνήθιζε να λέει “συγγνώμη” και “ευχαριστώ”, ενώ χαιρόταν ειλικρινά για τις επιτυχίες και την πρόοδο των άλλων παιδιών.

Είχε φτάσει πια η Κυριακή.

Χτύπησα δειλά το κουδούνι.

Μου ανοίγει μια κυρία, γύρω στα 60-65, καθισμένη σε αναπηρικό καροτσάκι.

«Καλησπέρα! Είμαι η μαμά του Θέμη. Περάστε!».

Κάθισα, φάγαμε, η συζήτηση κράτησε ως το βράδυ.

Όπως μου εκμυστηρεύτηκε είχε δεινοπαθήσει ώσπου να «πιάσει» παιδί. Ο Θέμης γεννήθηκε μετά από κάμποσες αποβολές. Η πατρική φιγούρα απουσίαζε.

Πάνω στον Θέμη είχαν πέσει από νωρίς όλες οι ευθύνες της φροντίδας της μητέρας του, της γιαγιάς του όσο ζούσε, του σπιτιού, των πάντων.

Και ήταν νικητής.

Γεννήθηκε νικητής…

Έφυγα με ένα αίσθημα απόλυτης πληρότητας από ένα φτωχικό και συνάμα τόσο πλούσιο σπίτι.

Εκεί όπου βασίλευε η αυθεντική αξιοσύνη κι ένας αξιακός κώδικας κατά πολύ διαφορετικός από εκείνον που οι κανόνες της κοσμικής «επιτυχίας» επιτάσσουν.

Δεν ανησυχώ…

Ο Θέμης θα βρει τον δρόμο του στη ζωή…