Ο Postol παραβρέθηκε στο Sprechsaal του Βερολίνου μετά από πρόσκληση της Ευρασιατικής Εταιρείας και του Ινστιτούτου Schiller. Εκεί περιέγραψε εντυπωσιακά τις συνέπειες ενός πυρηνικού πολέμου με βάση τα ευρήματα της έρευνάς του και τις γνώσεις του για τους ατομικούς βομβαρδισμούς των ΗΠΑ στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι το 1945.

Δεν ήθελε να σοκάρει τους ακροατές του, εξήγησε, αλλά χωρίς γνώση των πραγματικών συνεπειών της χρήσης πυρηνικών όπλων, κανείς δεν μπορούσε πραγματικά να φανταστεί τις συνέπειες. Υπάρχει ο κίνδυνος «να τον δούμε ως ένα είδος κανονικού πολέμου, έναν συμβατικό πόλεμο, ο οποίος είναι αρκετά κακός όπως είναι», λέει ο φυσικός.

«Αλλά ένας πυρηνικός πόλεμος είναι πολύ πιο θανατηφόρος, πολύ πιο ανελέητος και πιθανώς οι επιπτώσεις είναι πολύ πιο μακροπρόθεσμες ακόμη και από ό,τι ακόμη και σε έναν τρομερό πόλεμο όπως ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος».

Οι συνέπειες που περιέγραψε ήταν η φυσική πραγματικότητα, όχι η θεωρία. Οι άνθρωποι που μιλούν για την αποτροπή ως αμοιβαία ή σύντομη καταστροφή «δεν έχουν ιδέα για τι πράγμα μιλάνε», τόνισε ο Postol.

«Δεν είναι τίποτα άλλο από το να κάθεσαι σε μια λίμνη βενζίνης, να ανάβεις σπίρτα και να τα πετάς ο ένας στον άλλο. Τόσο σοβαρή είναι η κατάσταση».

Όσοι εργάζονται για τη βελτίωση των πυρηνικών όπλων για να μπορέσουν να πολεμήσουν καλύτερα αυταπατώνται και είναι «είτε εντελώς αδαείς είτε εντελώς τυφλοί ή και τα δύο». Από την εμπειρία του ως στρατηγικός σύμβουλος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, ανέφερε ότι οι άνθρωποι στον αμερικανικό στρατό δεν κατανοούν τις πιο βασικές πτυχές των πυρηνικών όπλων και τις επιπτώσεις τους.

1983: Ο κόσμος στα πρόθυρα πυρηνικού πολέμου

Δεν έχουν την εκπαίδευση για να καταλάβουν τι είναι πραγματικά αυτά τα όπλα. Ο Postol το βλέπει αυτό ως «μεγάλο κίνδυνο», κάτι που ισχύει και για τους πολιτικούς που προσπαθούν να παρουσιαστούν ως πιο σκληροί και πιο ικανοί από ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Θα δημιουργούσαν επικίνδυνες καταστάσεις γιατί θα έδιναν την εντύπωση ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα σε περιορισμένη κλίμακα χωρίς να οδηγήσουν σε μια τελική ανθρώπινη καταστροφή.

Αλλά αυτό ακριβώς συμβαίνει, προειδοποίησε ο 79χρονος στο Βερολίνο. Ήταν καθηγητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης και, ως σύμβουλος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, είχε διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην ανάπτυξη του υποβρυχίου πυραύλου «Trident» και εργάστηκε στον σχεδιασμό πυρηνικού πολέμου για το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ.

Ο Postol αναφέρθηκε στην εμπειρία από την άσκηση του επιτελείου διοίκησης του ΝΑΤΟ «Able Archer» το 1983. Στο «πολεμικό παιχνίδι», που διαδραματίστηκε ένας πυρηνικός πόλεμος στην Κεντρική Ευρώπη, κορυφαίοι πολιτικοί των ΗΠΑ συμμετείχαν προκειμένου να προσομοιώσουν μια αντιπαράθεση μεταξύ του Συμφώνου της Βαρσοβίας και του ΝΑΤΟ, στην οποία χρησιμοποιούνται πυρηνικά όπλα, από κοινωνική, ψυχολογική και στρατιωτική άποψη.

Έχει αποδειχθεί ότι ακόμη και μια αρχικά περιορισμένη χρήση πυρηνικών όπλων προκαλεί μια ασταμάτητη κλιμάκωση. Μέσα σε πέντε ημέρες χρησιμοποιήθηκαν όλο και περισσότερα πυρηνικά όπλα, με αποτέλεσμα η άσκηση να ματαιωθεί.

«Το αποτέλεσμα ήταν ότι δεν είχε μείνει τίποτα για να παλέψουμε».

Το πρόβλημα έγκειται στη φύση των πυρηνικών όπλων, εξήγησε ο φυσικός. Είναι τόσο ισχυρά που μόλις η μία πλευρά αρχίσει να τα χρησιμοποιεί εναντίον της άλλης, κάθε πλευρά αναγκάζεται να αντεπιτεθεί για να καταστρέψει όσο το δυνατόν περισσότερη από τη δύναμη κρούσης του εχθρού.

«Μόλις εμπλακείς σε αυτό το παιχνίδι, δεν έχεις άλλη επιλογή. Δεν μπορείς να πεις, «Ας σταματήσουμε», γιατί δεν ξέρεις αν ο εχθρός δεν πρόκειται να κλιμακωθεί ακόμη περισσότερο πριν σταματήσεις, και αυτό δίνει στον αντίπαλο την ευκαιρία να κλιμακωθεί με τρόπο που σου κάνει ακόμα μεγαλύτερη ζημιά».

Η άσκηση παραλίγο να οδηγήσει σε πραγματικό πυρηνικό πόλεμο, επειδή η σοβιετική ηγεσία φοβόταν ότι το ΝΑΤΟ προετοίμαζε πραγματικά μια επίθεση. Τελικά πείστηκε από τις πληροφορίες που έδωσε ο Rainer Rupp, τότε υπάλληλος του ΝΑΤΟ και ταυτόχρονα ανιχνευτής για την ξένη αναγνώριση της ΛΔΓ, ότι ήταν απλώς μια άσκηση.

«Παραληρητικές» ιδέες νίκης στον πυρηνικό πόλεμο

Ο Postol ανέφερε τις εμπειρίες του στο Πεντάγωνο του Υπουργείου Πολέμου των ΗΠΑ από το 1982 έως το 1984. Υπήρξε μια συζήτηση για το αν ένας πυρηνικός πόλεμος εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης θα μπορούσε να κερδηθεί «επειδή θα είχαμε περισσότερα πυρηνικά όπλα στις ένοπλες δυνάμεις μας που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε εναντίον οποιουδήποτε ήθελε να αμφισβητήσει την υπεροχή μας».

Περιέγραψε ως «παραληρηματικό» να θέλει να κερδίσει έναν πυρηνικό πόλεμο, μεταξύ άλλων, συνεχίζοντας τον εκσυγχρονισμό των πυρηνικών όπλων. Είναι εξίσου «παραληρηματικό» να πιστεύουμε ότι ο δρόμος προς τη νίκη είναι να χτυπήσουμε πρώτοι.

Ως πολιτικός σύμβουλος, παρατήρησε ότι οι περισσότεροι στρατιωτικοί αξιωματούχοι στο Πεντάγωνο θεωρούσαν έναν πυρηνικό πόλεμο «τρελλό» και πίστευαν ότι θα οδηγούσε στην πτώση της ανθρωπότητας. Αλλά στη λεγόμενη έκτακτη ανάγκη, θα είχαν ακολουθήσει τις εντολές της πολιτικής ηγεσίας:

«Όταν χτίζεις δυνάμεις που επικεντρώνονται στη μάχη και τη νίκη, είναι απαραίτητο να μπορείς να πολεμάς και να κερδίζεις, ακόμα κι αν οι εμπλεκόμενοι καταλαβαίνουν ότι όλα είναι τρέλα».

Στην άσκηση «Able Archer» το 1983, η Γερμανία ήταν το σημείο εκκίνησης για μια παγκόσμια πυρηνική καταστροφή. Αυτό απειλεί στην πραγματικότητα εάν οι νέοι πύραυλοι μέσου βεληνεκούς και τα υπερηχητικά όπλα των ΗΠΑ σταθμεύσουν στη Γερμανία το 2026 όπως έχει προγραμματιστεί, προειδοποίησε ο Postol.

Τα μελλοντικά υπερηχητικά όπλα των ΗΠΑ «Dark Eagle» στη Γερμανία θα μειώσουν τον χρόνο προειδοποίησης σε κάτι λιγώτερο από τέσσερα λεπτά σε περίπτωση πιθανής επίθεσης στη Ρωσσία. Επομένως, σε μια τέτοια περίπτωση, η ρωσική ηγεσία δύσκολα θα είχε χρόνο να αποφασίσει για μια πιθανή πυρηνική επίθεση. Ως αποτέλεσμα, αυξάνεται ο κίνδυνος ατυχήματος ή λανθασμένου υπολογισμού, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πυρηνική αντεπίθεση.

2026: Σπίθα για έναν παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο

Ο φυσικός κατέστησε σαφές ότι τα όπλα που θα τοποθετηθούν είναι πυρηνικά όπλα, ακόμα κι αν η γερμανική κυβέρνηση δεν το πει στον πληθυσμό της.

«Αλλά αυτά τα όπλα πρέπει να είναι πυρηνικά και θα είναι», τόνισε. Η Ρωσσία θα τα αντιμετωπίσει ως πυρηνικά όπλα και θα τοποθετήσει παρόμοια όπλα σε μικρή απόσταση το ένα από το άλλο.

Διαφώνησε με τον ισχυρισμό ότι αυτά τα όπλα αυξάνουν την αποτροπή και έτσι μειώνουν την πιθανότητα πυρηνικού πολέμου. «Στην πραγματικότητα, όμως, είναι προκλητικά», τόνισε. Εάν ο χρόνος προειδοποίησης μειωθεί περαιτέρω και τοποθετηθούν όπλα που προσκαλούν επιθέσεις, δεν θα υπάρχει «άλλη επιλογή από το να τους επιτεθούν το συντομότερο δυνατό».

Στη συνέχεια θα δημιουργηθεί ένα «σημείο ανάφλεξης», μια σκανδάλη – «και αυτό ακριβώς θέλουν να κάνουν οι ΗΠΑ και η Γερμανία στη Γερμανία το 2026», είπε ο Postol, προσθέτοντας: «θα ξεκινήσουν αυτή τη διαδικασία». Υπενθύμισε ότι ο Ρώσσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είχε δηλώσει ότι η Ρωσσία θα αντιδρούσε εάν οι ΗΠΑ τοποθετούσαν κινητά πυρηνικά όπλα στη Γερμανία.

«Βρισκόμαστε λοιπόν αντιμέτωποι με την πιθανότητα να προκύψει ένα νέο σημείο ανάφλεξης για έναν παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο στη βόρεια Ευρώπη. Αυτό δεν έχει καμμία σχέση με την αυξημένη αποτροπή. Θα ήθελα να το τονίσω αυτό. Αυτό αυξάνει μόνο την έκταση της πρόκλησης».

Εάν η Ρωσσία τοποθετούσε παρόμοια όπλα που θα μπορούσαν να φτάσουν στη Γερμανία, αυτό θα θεωρούνταν επίσης πρόκληση, κατέστησε σαφές ο φυσικός. Προειδοποίησε για ένα πιθανό ατύχημα ή σφάλμα με αυτά τα οπλικά συστήματα και μια επακόλουθη κλιμάκωση που δεν θα μπορούσε να σταματήσει: «Μπορεί να υποτεθεί με συντριπτική βεβαιότητα ότι θα κλιμακωθεί αμέσως σε παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο».

Από την εμπειρία του, προειδοποίησε ότι το στρατιωτικό προσωπικό δεν ξέρει τι κάνει με τέτοια όπλα. Επιπλέον, οι υπεύθυνοι λήψης πολιτικών αποφάσεων δεν γνωρίζουν τίποτα για τα όπλα και τις συνέπειες της χρήσης τους. Ανέφερε επίσης ότι μόλις οι άνθρωποι μπουν σε ηγετικές θέσεις όπου πρέπει να αντιμετωπίσουν την πιθανότητα ότι η χώρα τους θα μπορούσε να καταστραφεί από έναν πόλεμο που ξεκίνησαν λόγω ενός λάθους που κάνουν, θα απομακρυνθούν από την άβυσσο, σύμφωνα με όλα τα διαθέσιμα στοιχεία.

Τα λάθη ως έναυσμα για την καταστροφή του κόσμου

Ο Postol το βλέπει αυτό ως ένδειξη ότι μια κατάσταση που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πυρηνικό πόλεμο δεν θα προκύψει μέσω μιας λογικής απόφασης. Αντίθετα, αυτό θα συμβεί μέσω μιας σειράς λαθών από τα οποία οι άνθρωποι δεν θα μπορούν πλέον να ξεφύγουν.

«Και ακόμη και η χρήση ενός ή δύο πυρηνικών όπλων θα μπορούσε να είναι αυτό το λάθος. Θα μπορούσε να προκαλέσει μια ανεξέλεγκτη αλυσιδωτή αντίδραση, μια κλιμάκωση και την καταστροφή του ανθρώπινου πολιτισμού».

Όσο οι πολιτικοί ηγέτες και ο στρατός τους το καταλαβαίνουν αυτό, ο μεγαλύτερος κίνδυνος για πόλεμο είναι ένα ατύχημα. «Πρέπει να σκεφτούμε πολύ σκληρά για το πώς μπορούμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διατηρήσουμε αυτή την πιθανότητα όσο το δυνατόν χαμηλότερα», απαίτησε ο φυσικός.

Σε όλες τις ιστορικές περιπτώσεις, μέχρι στιγμής έχουν επικρατήσει ορθολογικοί παράγοντες, όχι απαραίτητα οι ίδιοι οι πρόεδροι», είπε με το βλέμμα στραμμένο στις ΗΠΑ. «Ήταν πιθανώς στρατιωτικοί σύμβουλοι, σύμβουλοι γύρω από τον πρόεδρο», πρόσθεσε.

«Έτσι, ο φόβος ότι η χρήση πυρηνικών όπλων θα οδηγήσει στην καταστροφή του πολιτισμού είναι πραγματικός. Και αυτό είναι καλό».

Ο Postol παραδέχτηκε ότι δεν ήταν αισιόδοξος ενόψει των τρεχουσών εξελίξεων και του γεγονότος ότι οι πυρηνικές δυνάμεις βρίσκονται σε πόλεμο στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή. Αλλά η «χαμηλή ελπίδα» του είναι «ότι μπορούμε ακόμα να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση». Ως εκ τούτου, με τις γνώσεις και την εμπειρία του, σκοπεύει να «κάνω ό,τι περνάει από τις περιορισμένες δυνάμεις μου για να προσπαθήσω να το κάνω αυτό».

Περισσότερα για το θέμα:

Διάσκεψη Ειρήνης: Αποτρέψτε τον πυρηνικό πόλεμο!