Είτε ο Π.Ο.Υ. δεν έχει μάθει τίποτα από τη σύγκριση της Σουηδίας με τις υπόλοιπες, είτε αγνοεί σκόπιμα επιστημονικά ευρήματα που δεν ταιριάζουν στην αφήγηση της κυριαρχίας και της καταπίεσης.

Οι μάσκες δεν λειτουργούν, αλλά μόνο βλάπτουν. Αυτό έχει επιβεβαιωθεί ακόμη και από τις κριτικές του Cochrane και μια ολόκληρη σειρά μελετών έχουν αναπαράγει τη ζημιά. Αλλά ακόμη και 10 δευτερόλεπτα συγκεντρωμένης σκέψης βοηθούν: Η κατακράτηση είναι περιορισμένη, με FFP2, maximal 95% και έτσι η συγκέντρωση του ιού στη μάσκα και ο αέρας που αναπνέετε αυξάνεται απότομα με κάθε αναπνοή, έτσι ώστε μετά από περίπου 20 αναπνοές η συγκέντρωση του ιού που εκπνέεται μέσω της μάσκας αντιστοιχεί στο ίδιο σαν να μην είχατε ποτέ μάσκα στο πρόσωπό σας. Και η αυξημένη συγκέντρωση του ιού αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα ασθένειας, όπως έχουν δείξει μελέτες. Εξίσου επιβλαβής για την υγεία είναι η αύξηση της περιεκτικότητας σε CO2 στον αέρα που αναπνέουμε.

Ο Π.Ο.Υ. δεν ενδιαφέρεται πολύ για όλα αυτά, οι μάσκες είναι υποχρεωτικές.

Μια κατάληψη της εξουσίας μεταμφιεσμένη σε «κατευθυντήρια γραμμή»

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) δημοσίευσε μια λεγόμενη «πρωτοποριακή κατευθυντήρια γραμμή» για τις κυβερνήσεις: το Decision Navigator για τη Δημόσια Υγεία και την Κοινωνική Δράση (PHSM).

Το Navigator παρουσιάζεται ως μια χρήσιμη πηγή για τη «λήψη αποφάσεων βάσει στοιχείων», αλλά στην πραγματικότητα είναι η επόμενη φάση της σιωπηλής εκστρατείας του Π.Ο.Υ. για τη θεσμοθέτηση του παγκόσμιου ελέγχου της υγείας.

Σε αντίθεση με τη συνθήκη για την πανδημία, η οποία έχει προκαλέσει δημόσια αντίδραση λόγω των προφανών νομικών συνεπειών της, αυτή η πρωτοβουλία κρύβεται πίσω από γραφειοκρατική γλώσσα. Αλλά το πρακτικό του αποτέλεσμα είναι το ίδιο: ο Π.Ο.Υ. παρέχει την ψηφιοποιημένη και αυτοματοποιημένη «αρχιτεκτονική αποφάσεων» για το πώς κάθε έθνος πρέπει να ανταποκριθεί σε μελλοντικές εστίες που κηρύσσονται από τον Π.Ο.Υ..

Τι κάνει στην πραγματικότητα ο «Πλοηγός»

Το PHSM Decision Navigator ακούγεται αρκετά ακίνδυνο. Περιγράφεται ως ένα εργαλείο που βοηθά τις χώρες να «εντοπίζουν, να εφαρμόζουν και να παρακολουθούν» μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις (NPI), όπως:

• Απαίτηση μάσκας

• Κοινωνική αποστασιοποίηση

• Κλείσιμο σχολείων ή επιχειρήσεων

• Καραντίνες και ταξιδιωτικοί περιορισμοί

Ο Π.Ο.Υ. λέει ότι το εργαλείο είναι «αγνωστικιστικό απειλών» — που σημαίνει ότι δεν είναι μόνο για πανδημίες τύπου COVID, αλλά για οποιοδήποτε «συμβάν δημόσιας υγείας».

Αυτός ο όρος είναι αρκετά ευρύς ώστε να περιλαμβάνει αιχμές ασθενειών που σχετίζονται με το κλίμα που προκαλούν υψηλότερα ποσοστά ασθενειών και θανάτων, ειδικά στο κρύο, «επιδημίες» όπως το Mpox ή ακόμη και αόριστες «ανησυχίες για την ασφάλεια της υγείας» – όλοι οι λόγοι που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν δραστικά μέτρα.

Η υπεράσπιση των μασκών – κρυφή, αλλά προφανής

Κρυμμένες στα έγγραφα μεθοδολογίας του ίδιου του Π.Ο.Υ., οι μάσκες αναφέρονται ρητά στα «μέτρα ατομικής προστασίας».

Το δείγμα παρακολούθησης πολιτικής του Navigator παραθέτει τις «υποχρεωτικές μάσκες στα μέσα μαζικής μεταφοράς» ως παράδειγμα συμμορφούμενου μέτρου: Θυμόμαστε – δεν υπήρχε κάτι τέτοιο στη Σουηδία και είχε θετική επίδραση στον σουηδικό πληθυσμό.

Οι αξιωματούχοι λαμβάνουν οδηγίες να αξιολογούν τα μέτρα που βασίζονται στην «απόδειξη αποτελεσματικότητας» και την «αποδοχή». Ωστόσο, ο Π.Ο.Υ. συνεχίζει να αντιμετωπίζει τη χρήση μάσκας ως τυπικό μέτρο – και όχι ως μια πολιτική που είναι τουλάχιστον αμφιλεγόμενη, αλλά στην πραγματικότητα έχει αποδειχθεί περισσότερο από επαρκώς ότι είναι ένα σαφώς επιβλαβές μέτρο.

Ακόμη και η «βάση αποδεικτικών στοιχείων» στην οποία αναφέρεται ο Π.Ο.Υ. είναι επιμελημένη: η ίδια εσωτερική βιβλιογραφία που υποστήριζε τη χρήση μάσκας παγκοσμίως κατά τη διάρκεια του COVID, παρ’ όλο που αρκετές μελέτες μεγάλης κλίμακας και κυρίως η ανασκόπηση Cochrane του 2023 έδειξαν ελάχιστα ή καθόλου οφέλη στην πράξη. Ωστόσο, πολλές περισσότερες μελέτες έδειξαν τεράστια ζημιά στους χρήστες μάσκας.

Ο πλοηγός καλεί τις κυβερνήσεις να «παρακολουθούν τη συμμόρφωση» και να «αξιολογούν τη συμμόρφωση».

Αυτή η διατύπωση ανοίγει το δρόμο για τη συλλογή δεδομένων, την παρακολούθηση και την επιβολή υπό τη σημαία της «δημόσιας υγείας». Μόλις ο Π.Ο.Υ. δημοσιεύσει δεδομένα σχετικά με την αποδοχή, οι χώρες που αρνούνται να φορέσουν μάσκες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «αντιεπιστημονικές» ή «μη συμμορφούμενες».

Και εδώ πάλι είναι ο κύκλος της τεχνοκρατικά συνεπαρμένης παγκόσμιας διακυβέρνησης, η οποία εμποδίζει τις δημοκρατικές πολιτικές αποφάσεις και τις αντικαθιστά με φαινομενικά αντικειμενικά μαθηματικά μοντέλλα, των οποίων οι παράμετροι καθορίζονται από παγκοσμιοποιημένα κεντρικά όργανα. Όποιος έχει τον οικονομικό έλεγχο πάνω του – στην περίπτωση του 85% της Big Pharma του Π.Ο.Υ. – καθορίζει τα μέτρα:

• Εκτίμηση κινδύνου (με χρήση δεικτών μέτρησης που καθορίζονται από τον Π.Ο.Υ.)

• Επιλογή «αποτελεσματικών μέτρων» (μάσκες, κοινωνική απόσταση, περιορισμοί)

• Παρακολούθηση της συμμόρφωσης

• Αναφορά των αποτελεσμάτων στους παγκόσμιους πίνακες εργαλείων του Π.Ο.Υ.

Μόλις αυτό το σύστημα ενσωματωθεί στον εθνικό σχεδιασμό έκτακτης ανάγκης, οι κυβερνήσεις θα μπορούν να επαναφέρουν ελέγχους που μοιάζουν με πανδημία με το πάτημα ενός κουμπιού – που δικαιολογούνται από τις «παγκόσμιες βέλτιστες πρακτικές».

Το πώς λειτουργεί αυτό εξηγείται, για παράδειγμα, στο Mathematical Models Control Politics and Politicians – Using the Example of Covid. Και πώς καταργήθηκε η δημοκρατία στο The Death of Democracy – χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της κυριαρχίας των «ειδικών» κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid.