Είναι μια πρόταση που θα έπρεπε να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σε μια δημοκρατία: «Δεν έχει σημασία αν οι αναφορές είναι λανθασμένες ή σωστές, αλλά μόνο ότι έρχονται σε αντίθεση με τον Π.Ο.Υ.». Με αυτά τα λόγια, το Εφετείο του Βερολίνου, το ανώτατο δικαστήριο αστικού δικαίου στην πρωτεύουσα, κατέρριψε τα θεμέλια της ελευθερίας της έκφρασης – και ανέβασε το κράτος στον θρόνο του αλάθητου.

Όποιος παραβιάζει τις Αγίες Γραφές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ή το ευαγγέλιο του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Υγείας διαπράττει τώρα βλασφημία.

Η βάση για αυτό ήταν η μήνυση ενός χρήστη του LinkedIn κατά της διαγραφής των αντιεμβολιαστικών αναρτήσεών του και του αποκλεισμού του λογαριασμού χρήστη του στην πύλη.

Σε συνέντευξή του στη Neue Zürcher Zeitung (NZZ), ο συνταγματικός δικηγόρος Dietrich Murswiek, ένας άνθρωπος που εξακολουθεί να γνωρίζει τι σημαίνουν θεμελιώδη δικαιώματα, μιλά για μια γκροτέσκα παρέκκλιση. Και έχει δίκιο. Γιατί αν ένα δικαστήριο κρίνει σοβαρά ότι η αλήθεια ή η αναλήθεια δεν μετράει πλέον, αλλά μόνο η συμφωνία με τη γνώμη μιας κυβέρνησης, τότε η δημοκρατία έχει χάσει την ψυχή της.

Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία έχει καταργήσει το δόγμα του παπικού αλάθητου, αλλά στη Γερμανία ισχύει πλέον το δόγμα του αλάθητου της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.). Το LinkedIn, το οποίο κάποτε έβλεπε τον εαυτό του ως πλατφόρμα ανοιχτού διαλόγου, τώρα διαγράφει ό,τι έρχεται σε αντίθεση με τις νέες πεποιθήσεις. Και το Εφετείο του Βερολίνου ευλογεί αυτή την ψηφιακή Ιερά Εξέταση.

Ο Murswiek έχει καταθέσει συνταγματική καταγγελία. Ξέρει ότι αν αυτή η ετυμηγορία ισχύει, θα δημιουργηθεί προηγούμενο για την πλήρη επιβεβλημένη συμμόρφωση της γνώμης.

Στο μέλλον, κάθε υπουργείο θα μπορεί να εγκαταστήσει τη δική του «αρχή αλήθειας» – στο όνομα του κλίματος, της υγείας, της οικονομίας, της ειρήνης ή της μετανάστευσης. Τότε η γνώμη της κυβέρνησης γίνεται νόμος και οποιαδήποτε απόκλιση γίνεται αξιόποινη πράξη. Οι συνθήκες της Βόρειας Κορέας σε μια χώρα που αυτοχαρακτηρίζεται ως «αμυντική δημοκρατία».

Όποιος τολμούσε να κάνει ερωτήσεις κατά τη διάρκεια της πανδημίας κηρύχθηκε εχθρός. Σήμερα γνωρίζουμε ότι πολλά από αυτά που χαρακτηρίστηκαν ως «παραπληροφόρηση» ήταν απλώς αληθινά. Ακόμη και ο Mark Zuckerberg ομολόγησε αργότερα ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ είχε «συστήσει» λογοκρισία – ένας ευφημισμός για πολιτική πίεση.

Αλλά ενώ το Facebook και το YouTube τουλάχιστον με μισή καρδιά υπαναχώρησαν, το LinkedIn δεν έχει μάθει τίποτα. Εκεί, εξακολουθούν να ισχύουν τα εξής: Αντικρούστε τον Π.Ο.Υ. – και βγαίνετε εκτός. Μια ιδιωτική εταιρεία ενεργεί εδώ ως εκτελεστής μιας ιδεολογικής υγιεινής της οποίας οι δομές θυμίζουν ολοκληρωτικά συστήματα. Και το δικαστικό σώμα; Το νομιμοποιεί.

Γίνεται ιδιαίτερα περίεργο όταν η ίδια η κυβέρνηση θέλει να γράψει τον όρο «παραπληροφόρηση» στο νόμο. Η Bundestag πρόκειται να ψηφίσει επ’ αυτού στις 6 Νοεμβρίου. Η ιδέα: Το κράτος αποφασίζει τι είναι αλήθεια – και τι πρέπει να απαγορευτεί.

Φανταστείτε ότι η ίδια κυβέρνηση που προπαγάνδισε την «πανδημία των ανεμβολίαστων» και τον «αποτελεσματικό εμβολιασμό χωρίς παρενέργειες» θα πρέπει τώρα να έχει τη δυνατότητα να καθορίσει τι είναι η παραπληροφόρηση.

Ο παραλογισμός αυτού του νέου καθεστώτος αλήθειας φάνηκε πρόσφατα στην έρευνα του σπιτιού του επιστήμονα των μέσων ενημέρωσης Norbert Bolz (βλ. ΕΔΩ: Η γερμανική αστυνομία εισβάλλει στο σπίτι του διάσημου κριτικού των μέσων ενημέρωσης και αρθρογράφου της WELT Norbert Bolz για ένα ειρωνικό tweet, στο πιο πρόσφατο περιστατικό παρανοϊκής καταστολής του λόγου που έπληξε την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία : Εθνικοί Φύλακες ΚΑΙ ΕΔΩ: ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Ο Tucker Carlson για την υπόθεση του Jürgen Todenhöfer : Εθνικοί Φύλακες). Το «έγκλημά» του: ένα ειρωνικό tweet που στόχευε στον γλωσσικό ακρωτηριασμό του «woke» zeitgeist. Η εισαγγελία το αναγνώρισε ως εθνικοσοσιαλιστικό σύνθημα. Και οι δικαστές υπέγραψαν το ένταλμα έρευνας. Αυτό δεν είναι πλέον συνταγματικό κράτος, είναι δικαιοσύνη καταδίκης. Το κράτος εισβάλλει στα σπίτια επειδή ένας διανοούμενος έχει χρησιμοποιήσει την ειρωνεία – ενώ οι εγκληματικές φυλές και οι βίαιοι εγκληματίες συχνά επιτρέπεται να λειτουργούν ανενόχλητοι.

Ο Murswiek μιλά για μια «καταθλιπτική τάση», και αυτό είναι για να το θέσω ήπια. Γινόμαστε μάρτυρες της επιστροφής του φόβου της λάθος λέξης. Όποιος γράφει ειρωνικά, κριτικά ή σαρκαστικά σήμερα κινδυνεύει να ερευνηθεί. Οι κατ’ οίκον έρευνες γίνονται μέσο εκφοβισμού. Και ενώ η κυβέρνηση φωνάζει για δημοκρατία, εγκαθιδρύει μια ολοκληρωτική δικτατορία απόψεων, όπως οι Γερμανοί βίωσαν ήδη στις σκοτεινές εποχές του εθνικοσοσιαλισμού και του κομμουνισμού.