ΜΙΑ ΑΝAΡΤΗΣΗ ΑΠO ΤΟΝ TOM HAVILAND

Η Laura Kasner, ο ταριχευτής Richard Hirschman και εγώ είμαστε σε επαφή τον τελευταίο χρόνο με μια επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον συνταξιούχο οργανικό χημικό κ. Greg Harrison.

Η ομάδα του Greg, η οποία είναι διασκορπισμένη σε διάφορες ηπείρους και περιλαμβάνει επιστήμονες σε διάφορα ανώνυμα πανεπιστήμια, αναλύει δείγματα των «λευκών ινωδών θρόμβων» που παρέχονται από τον Hirschman, προσπαθώντας να προσδιορίσει την ακριβή σύνθεσή τους και τον μηχανισμό με τον οποίο σχηματίζονται αυτοί οι παράξενοι θρόμβοι. (Υπόδειξη: Τα εμβόλια mRNA Covid εμπλέκονται σε μεγάλο βαθμό.)

Η ομάδα του Greg έχει υποβάλει τους λευκούς ινώδεις θρόμβους σε πολλαπλές δοκιμές.

Η πρώτη δοκιμή ήταν μια φασματομετρία μάζας επαγωγικά συζευγμένου πλάσματος (ICP-MS) που προσδιόρισε τη «στοιχειακή» σύνθεση των θρόμβων (δηλαδή, προσδιορίζει όλα τα στοιχεία από τον περιοδικό πίνακα που είναι παρόντα).

Αυτή η δοκιμή διεξήχθη για πρώτη φορά από τον Mike Adams το 2022 σε δείγμα που παρείχε ο Hirschman. Η ομάδα του Greg διεξήγαγε ξανά τη δοκιμή ICP-MS σε δύο ξεχωριστά εργαστήρια και επιβεβαίωσε ότι η αρχική ανάλυση του Mike Adams ήταν σωστή.

Είναι ενδιαφέρον ότι και οι τρεις αναλύσεις ICP-MS έδειξαν ότι οι λευκοί ινώδεις θρόμβοι περιέχουν πολύ χαμηλές ποσότητες μαγνησίου, καλίου και σιδήρου, οι οποίες βρίσκονται σε πολύ υψηλότερες ποσότητες στο φυσιολογικό αίμα.

Για παράδειγμα, ο σίδηρος, ο οποίος δίνει στο αίμα το κόκκινο χρώμα του και βρίσκεται σε επίπεδο συγκέντρωσης περίπου 450 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm) στο φυσιολογικό αίμα, ήταν μόνο 20ppm στους λευκούς ινώδεις θρόμβους. Έτσι, η ομάδα γρήγορα συμπέρανε ότι οι λευκοί ινώδεις θρόμβοι ΔΕΝ είναι μόνο φυσιολογική πήξη του αίματος.

Αντίθετα, και οι τρεις αναλύσεις ICP-MS έδειξαν ότι οι λευκοί ινώδεις θρόμβοι περιέχουν πολύ υψηλές ποσότητες φωσφόρου, θείου και, σε ορισμένες περιπτώσεις, κασσίτερου. Για παράδειγμα, η συγκέντρωση φωσφόρου στο φυσιολογικό αίμα είναι μεταξύ 100 – 1.000ppm. Ωστόσο, στα δείγματα λευκού ινώδους θρόμβου, ο φώσφορος μετρήθηκε στα 5.000ppm! Όπως θα δείτε, αυτή η υψηλή ποσότητα φωσφόρου γίνεται πολύ σημαντική στην ιστορία μας.

Ο επικεφαλής επιστήμονας Greg Harrison αναρωτήθηκε αν αυτή η ασυνήθιστα υψηλή ποσότητα φωσφόρου στους λευκούς ινώδεις θρόμβους θα μπορούσε να είναι εν μέρει ή σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για το γιατί σχηματίστηκαν οι θρόμβοι. Ο Greg παρατήρησε επίσης ότι τόσο τα εμβόλια mRNA Pfizer όσο και Moderna Covid περιέχουν «φωσφορικά άλατα» και «θειικά άλατα» (σημειώστε ότι το θείο βρίσκεται ακριβώς δίπλα στον φώσφορο στον περιοδικό πίνακα και έχει πολύ παρόμοιες ιδιότητες συγκόλλησης).

Στην πραγματικότητα, ο Greg ανακάλυψε ότι κάθε φιαλίδιο εμβολίου Pfizer ή Moderna περιέχει περίπου ένα εκατοστό (δηλαδή, ένα δισεκατομμύριο δισεκατομμύρια) νανοσωματίδια φωσφολιπιδίων, τα οποία είναι περισσότερο από αρκετά για να τροφοδοτήσουν μια ανώμαλη αντίδραση εάν συμβαίνει μέσα στο σώμα!

Περαιτέρω έρευνα από τον Greg αποκάλυψε ένα φαινόμενο στα τέλη της δεκαετίας του 1970 έως τη δεκαετία του 1980 που ονομάζεται «σύνδρομο λευκού θρόμβου». Οι επιστήμονες ανακάλυψαν στη συνέχεια ότι ορισμένοι ασθενείς που έλαβαν το αντιπηκτικό ηπαρίνη άρχισαν γρήγορα να αναπτύσσουν «λευκούς θρόμβους» στο αγγειακό τους σύστημα. Η ηπαρίνη περιέχει μια ποσότητα θείου που συνδέεται με ασυνήθιστο τρόπο με τη φυσική πρωτεΐνη πήξης του αίματος του σώματος, το ινωδογόνο. Το πρόβλημα λύθηκε μειώνοντας τη δύναμη της ηπαρίνης που χορηγήθηκε. Σήμερα, εάν οι ασθενείς παρουσιάζουν προβλήματα με την ηπαρίνη, τότε μπορούν να αλλάξουν σε άλλα αντιπηκτικά όπως το Eliquis, το Pradaxa ή το Xarelto.

Ο Greg υπέθεσε ότι αν αυτό το φαινόμενο θα μπορούσε να συμβεί από πάρα πολύ θείο στο αίμα, θα μπορούσε επίσης να συμβεί εάν υπάρχει πάρα πολύς φώσφορος στο αίμα. Αυτό οδήγησε τον Greg στην τρέχουσα «θεωρία φωσφορυλίωσης» τόσο του φωσφολιπιδικού νανοσωματιδίου από το εμβόλιο όσο και της πρωτεΐνης ακίδας (είτε από τον ιό είτε από το εμβόλιο) που συνδέεται με το φυσικό ινωδογόνο του σώματος για να σχηματίσει ένα αφύσικο, στριμμένο, λανθασμένα αναδιπλωμένο πολυμερές (δηλαδή, τον «λευκό ινώδη θρόμβο») που καθίσταται σχεδόν αδύνατο για το φυσικό ένζυμο του σώματός μας, πλασμίνη, να διασπαστεί.

Ο Greg και η ομάδα έλαβαν επιβεβαίωση ότι κάτι περίεργο πράγματι συνέβαινε με το φυσικό ινωδογόνο του σώματος όταν έλαβαν τα αποτελέσματα της επόμενης δοκιμής τους. Πραγματοποιήθηκε ανάλυση υγρής χρωματογραφίας υψηλής απόδοσης (HPLC) σε διάφορα δείγματα λευκού ινώδους θρόμβου. Αυτή η δοκιμή προσδιορίζει και μετρά την ποσότητα διαφόρων “ενώσεων” σε ένα δείγμα.

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η ανάλυση HPLC διαπίστωσε ότι περίπου το 56% του λευκού ινώδους θρόμβου αποτελείται από το φυσικό ινωδογόνο του σώματος. Ωστόσο, η αναλογία των υποσυστατικών του ινωδογόνου μειώθηκε δραστικά!

Όταν το ινωδογόνο μετατρέπεται στο πλάσμα του αίματός μας από υγρή κατάσταση στο λευκό στερεό που ονομάζεται “ινώδες” ως μέρος της φυσιολογικής διαδικασίας πήξης, τρία υποσυστατικά ινωδογόνου συνδυάζονται για να σχηματίσουν κάθε κλώνο ινώδους. Αυτές οι αλυσίδες ινωδογόνου “άλφα”, “βήτα” και “γάμμα” διαπλέκονται σε αναλογία ένα προς ένα προς ένα για να σχηματίσουν ένα κανονικό σκέλος ινώδους.

Έτσι, σε κανονικούς θρόμβους ινώδους, θα βρείτε ότι τα ποσά άλφα, βήτα και γάμμα ινωδογόνου είναι περίπου αναλογία 1: 1: 1.

Ωστόσο, η ανάλυση HPLC αποκάλυψε ότι το 36% του λευκού ινώδους θρόμβου είναι αλυσίδα ινωδογόνου “βήτα”, το 16% του θρόμβου είναι αλυσίδα ινωδογόνου “γάμμα” και μόνο το 4% του θρόμβου είναι αλυσίδα ινωδογόνου “άλφα”. Αυτό αντιπροσωπεύει μια περίεργη αναλογία 9: 4: 1 σε αντίθεση με την κανονική αναλογία 1: 1: 1. Ως εκ τούτου, η ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι κάποια πολύ ασυνήθιστη χημική αντίδραση στο σώμα αλλάζει σίγουρα τη διαδικασία με την οποία το υγρό ινωδογόνο μετατρέπεται σε κανονικό στερεό ινώδες. Μια άλλη ένδειξη ήταν ότι η θρομβίνη, η οποία δρα ως καταλύτης στη φυσιολογική μετατροπή του ινωδογόνου σε ινώδες, ΔΕΝ υπήρχε στους λευκούς ινώδεις θρόμβους. Έτσι, κάτι άλλο οδηγούσε την αντίδραση.

Όχι μόνο μεταβαλλόταν η μετατροπή του ινωδογόνου σε ινώδες, αλλά ο Greg υποψιαζόταν ότι το ινωδογόνο «αναδιπλωνόταν» λανθασμένα στη διαδικασία λόγω της αλληλεπίδρασής του με την πρωτεΐνη ακίδα και τα νανοσωματίδια φωσφολιπιδίων. Ο Greg αποφάσισε να δοκιμάσει αυτές τις λανθασμένα αναδιπλωμένες πρωτεΐνες, γνωστές και ως «αμυλοειδείς πρωτεΐνες», χρησιμοποιώντας πολλές διαφορετικές δοκιμές.

 Η χρώση Congo Red πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά σε αρκετά δείγματα λευκού ινώδους θρόμβου και επέστρεψε θετικό αποτέλεσμα για παρουσία αμυλοειδούς.

Για να επιβεβαιωθεί περαιτέρω η παρουσία αμυλοειδών πρωτεϊνών στους λευκούς ινώδεις θρόμβους, η ομάδα του Greg διεξήγαγε επίσης δοκιμές Thioflavin-T σε διάφορα δείγματα θρόμβων, μια άλλη τεχνική χρώσης όπου τα δείγματα θα ανάψουν με «πράσινο» χρώμα υπό υπεριώδες φως όταν ανιχνεύεται η παρουσία αμυλοειδούς. Όλα τα δείγματα λευκού ινώδους θρόμβου άναψαν πράσινα. Μάλιστα, αργότερα ανακαλύφθηκε ότι ακόμη και χωρίς τη χρώση, τα δείγματα λευκού ινώδους θρόμβου ΑΚΟΜΑ άναβαν πράσινα κάτω από το υπεριώδες φως, επιβεβαιώνοντας μια ισχυρή παρουσία αμυλοειδούς!

Η επιβεβαίωση των αμυλοειδών πρωτεϊνών στους λευκούς ινώδεις θρόμβους δεν ήταν μια συνολική έκπληξη για τον Greg και την ομάδα. Χρησιμοποιώντας δοκιμές Thioflavin-T το 2021 και το 2022, η Δρ Resia Pretorius από τη Νότια Αφρική έγραψε αρκετές εργασίες που αξιολογήθηκαν από ομοτίμους επιβεβαιώνοντας την παρουσία αμυλοειδών πρωτεϊνών σε «μικροθρόμβους» που βρέθηκαν στο αίμα ασθενών με εγκεφαλικό επεισόδιο και ατόμων που πάσχουν από «μακρά Covid». Ο Greg και η ομάδα υπέθεσαν ότι οι ταριχευμένοι λευκοί ινώδεις θρόμβοι μπορεί να είναι απλώς «μακροθρόμβοι» που σχηματίζονται από τη συνάθροιση αυτών των «μικροθρόμβων».

Και τώρα φτάνουμε ίσως στα πιο σημαντικά και πιο τρομακτικά αποτελέσματα δοκιμών από όλα. Υπάρχει ένα υποσύνολο αμυλοειδών πρωτεϊνών που ονομάζονται “πριόνια”.

Οι ασθένειες Prion είναι μια ομάδα θανατηφόρων νευροεκφυλιστικών διαταραχών που προκαλούνται από τη συσσώρευση λανθασμένα αναδιπλωμένων πρωτεϊνών στον εγκέφαλο.

Αυτές οι πρωτεΐνες, γνωστές ως πριόν (συντομογραφία για τα “πρωτεϊνούχα μολυσματικά σωματίδια”), είναι ανθεκτικές στις συμβατικές μεθόδους αποστείρωσης και μπορούν να προκαλέσουν εκτεταμένη εγκεφαλική βλάβη.

Ο Greg ζήτησε από τον Richard Hirschman να στείλει πολλαπλά δείγματα των λευκών ινωδών θρόμβων στον Δρ Kevin McCairn, έναν διακεκριμένο νευροεπιστήμονα στην Ιαπωνία, ο οποίος έχει περάσει την καριέρα του μελετώντας τις επιδράσεις των αμυλοειδών πρωτεϊνών σε ασθενείς που πάσχουν από Αλτσχάιμερ, νόσο του Πάρκινσον και άνοια. Ο Greg ζήτησε από τον Δρ McCairn να ελέγξει τα δείγματα λευκού ινώδους θρόμβου για την παρουσία πριόνων.

Πρώτον, ο Δρ McCairn πραγματοποίησε φασματοσκοπία Raman η οποία έδειξε σαφείς κορυφές υπογραφής σύμφωνες με ινίδια αμυλοειδούς πλούσια σε φύλλα β, ιδιαίτερα στις περιοχές αμιδίου Ι και ΙΙΙ (συνήθως περίπου ~1.660-1.670 cm⁻¹ και ~1.240-1.300 cm⁻¹, αντίστοιχα). Αυτό επιβεβαίωσε τα αποτελέσματα των προηγούμενων δοκιμών Congo Red και Thioflavin-T που πραγματοποιήθηκαν στους θρόμβους.

Στη συνέχεια, τον Μάρτιο του 2025, ο Δρ McCairn πραγματοποίησε μια δοκιμή μετατροπής που προκαλείται από τρέμουλο σε πραγματικό χρόνο (δηλαδή, “RT-QuIC Test”) σε 3 διαφορετικά δείγματα λευκού ινώδους θρόμβου για να προσδιορίσει την παρουσία δραστηριότητας σποράς που μοιάζει με πρίον. Και οι 3 θρόμβοι δείγματος δοκιμάστηκαν “θετικοί” για δραστηριότητα σποράς τύπου πρίον!

Τι σημαίνουν όλα αυτά για τον κόσμο;

Όσον αφορά τους θρόμβους αμυλοειδούς, οι μικροθρόμβοι που μπλοκάρουν τις αρτηρίες και τα μικρά αιμοφόρα αγγεία μπορούν να προκαλέσουν σιωπηλή υποξία ή δυσλειτουργία οργάνων, για παράδειγμα, στον εγκέφαλο, τα νεφρά ή την καρδιά χωρίς να ανιχνεύεται εμφανής θρόμβωση. Όσον αφορά τους λευκούς ινώδεις θρόμβους / μακροθρόμβους, αυτοί μπορούν να προκαλέσουν προφανή εγκεφαλικά επεισόδια και καρδιακές προσβολές.

Όσον αφορά τις ασθένειες πρίον, μπορεί να προκύψουν νευροαγγειακές ή νευροεκφυλιστικές διαταραχές και να το κάνουν πιο γρήγορα από τις δεκαετίες που συνήθως χρειάζονται για να εκδηλωθούν αυτές οι διαταραχές. Για παράδειγμα, νευροαγγειακές διαταραχές όπως ήπια γνωστική εξασθένηση (MCI), ομίχλη εγκεφάλου, τρόμος και αλλαγές συμπεριφοράς μπορεί να προκύψουν σε νεώτερους ανθρώπους. Και πιο σοβαρές νευροεκφυλιστικές διαταραχές όπως η νόσος Creutzfeldt-Jakob, η νόσος του Parkinson και η άνοια τύπου Alzheimer μπορούν να εμφανιστούν και σε νεότερους ανθρώπους.

Λάβετε υπόψη ότι στην τελευταία μας «2024 Παγκόσμια Έρευνα Θρόμβων Αίματος Ταριχευτών», το 83% των ταριχευτών που απάντησαν (250 από τους 301) ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ να βλέπουν τους «λευκούς ινώδεις θρόμβους» σε πτώματα όλων των ηλικιών μέχρι το τέλος του 2024. Και έβλεπαν τους λευκούς ινώδεις θρόμβους σε ένα συγκλονιστικό μέσο όρο 27% των πτωμάτων τους! Ναι!

Έτσι, η επόμενη ερώτησή σας μπορεί να είναι: «Λοιπόν, ποιο ποσοστό των ανθρώπων που περπατούν αυτή τη στιγμή μπορεί να έχουν αυτούς τους λευκούς ινώδεις θρόμβους από αμυλοειδές και πριόν που σχηματίζονται μέσα τους;»

Η απάντηση είναι: Δεν ξέρουμε. Δυστυχώς, όταν η Laura και εγώ προσπαθήσαμε να κάνουμε μια έρευνα πέρυσι με αγγειοχειρουργούς, καρδιολόγους και άλλους εργαζόμενους στο Cath Lab σχετικά με τους λευκούς ινώδεις θρόμβους που έχουν τραβήξει από τους ζωντανούς τα τελευταία 4 χρόνια, αυτοί οι γιατροί και οι «εταιρείες» αγγειοχειρουργικής τους ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ να λάβουν μέρος στην έρευνά μας! Τι κρίμα. Θα μπορούσαν να έχουν παράσχει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τον επιπολασμό αυτών των επικίνδυνων θρόμβων στους ζωντανούς.

Και ακόμη χειρότερα, οι γιατροί απλώς πετούν τους λευκούς ινώδεις θρόμβους αντί να τους στείλουν στην παθολογία για εξέταση. Όχι μόνο καταστρέφουν τα αποδεικτικά στοιχεία, αλλά τα «βιολογικά απόβλητα» σε αυτή την περίπτωση μπορεί να περιέχουν μολυσματικά πριόνια!

Επίσης, σκεφτείτε τις επιπτώσεις αυτού στις «τράπεζες αίματος» και την παροχή αίματος.

Γνωρίζει ο Ερυθρός Σταυρός της Αμερικής ότι η αιμοδοσία από δότες εμβολιασμένους κατά Covid μπορεί να περιέχει πριόνια; Αμφιβάλλω.

Για να προειδοποιήσω τις αρχές, έστειλα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στις αγγειοχειρουργικές εταιρείες, στους συλλόγους διευθυντών κηδειών, στον Robert F. Kennedy Jr. (διευθυντής του HHS) και στον Δρ Jay Bhattacharya (μόλις σήμερα, ονομάστηκε διευθυντής του NIH).

Μέχρι σήμερα, δεν έχουν υπάρξει απαντήσεις.

Σημαντική σημείωση:

Όλη η δουλειά που έγινε από τον Greg Harrison και τον Kevin McCairn, καθώς και το κόστος αποστολής των δειγμάτων από τον Richard Hirschman πληρώθηκε εξ ολοκλήρου από αυτούς. Δεν είχαν καμία οικονομική βοήθεια.

Ποια πρωτόκολλα πρόληψης/θεραπείας – ίσως ακόμη και μια θεραπεία – θα μπορούσαν ενδεχομένως να αναπτυχθούν εάν οι μελέτες χρηματοδοτούνταν με τα δολάρια των φορολογουμένων μας.

Ο Θεός να μας βοηθήσει όλους.

Το ακόλουθο έγγραφο PDF παρέχει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τα ευρήματα του Kevin McCairn.

Περίληψη: Σημασία των επιβεβαιώσεων φασματοσκοπίας RT-QuIC και Raman σε λευκούς θρόμβους ταριχευτή