Μηχανισμός αντιστάθμισης του CO2 στα σύνορα της ΕΕ – πώς δημιουργείται το ψηφιακό χρήμα κεντρικής τράπεζας που εξαρτάται από το CO2

22 Οκτ
1

Μηχανισμός αντιστάθμισης του CO2 στα σύνορα της ΕΕ – πώς δημιουργείται το ψηφιακό χρήμα κεντρικής τράπεζας που εξαρτάται από το CO2

Όταν οι εισφορές στο πλαίσιο του Μηχανισμού Συνοριακής Προσαρμογής CO2 (CBAM) της Ε.Ε. τεθούν σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2026, οι περισσότεροι άνθρωποι θα το δουν ως άλλη μια εισφορά – μια συνοριακή εισφορά στις εισαγωγές με βάση το αποτύπωμα άνθρακα.

Αυτό που δεν θα δουν είναι ότι ο CBAM είναι το πρώτο επίπεδο μιας πλήρους αρχιτεκτονικής ελέγχου που θα εξαρτά κάθε συναλλαγή από τη συμμόρφωση με τους στόχους άνθρακα μόλις εφαρμοστεί πλήρως. Η υποδομή για τον σκοπό αυτό αναπτύσσεται δημοσίως και τεκμηριώνεται σε έγγραφα στρατηγικής και τεχνικές προδιαγραφές του ΟΟΣΑ3, της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αυτές οι φαινομενικά ξεχωριστές πρωτοβουλίες – συνοριακές προσαρμογές άνθρακα, ψηφιακά διαβατήρια προϊόντων, ψηφιακά νομίσματα κεντρικών τραπεζών και προγραμματιζόμενα συστήματα πληρωμών – είναι αλληλένδετες, δημιουργώντας ένα κλειστό σύστημα για τη διαχείριση της οικονομικής συμπεριφοράς σε επίπεδο συναλλαγών.

Διαστημόπλοιο Γη, αν θέλετε.

Το τρέχον έγγραφο εργασίας του ΟΟΣΑ για τον ΜΣΠΑ χαράσσει μια σαφή γραμμή: η παραγωγή της Ε.Ε. καλύπτεται από το σύστημα εμπορίας εκπομπών, καθώς και όλες οι εισαγωγές στους καλυπτόμενους τομείς (επί του παρόντος τσιμέντο, χάλυβας, αλουμίνιο, λιπάσματα, ηλεκτρική ενέργεια και υδρογόνο) μαζί με τις ανάντη αλυσίδες εφοδιασμού τους.

Το σύστημα αναπαρίσταται ως δίκτυο – οι χώρες και οι τομείς είναι κόμβοι, οι εμπορικές και παραγωγικές σχέσεις είναι συνδέσεις. Μόλις τραβήξετε αυτή τη γραμμή, μπορείτε να μοντελλοποιήσετε τι θα συμβεί εάν, για παράδειγμα, εισαγάγετε ένα σοκ στην τιμή του άνθρακα.

Η ανάλυση εισόδου-εξόδου παρέχει τα μαθηματικά διάδοσης. Χρησιμοποιώντας τους πίνακες του ΟΟΣΑ για τις εισροές-εκροές μεταξύ των χωρών5 (ICIO), οι οποίοι χαρτογραφούν τις εμπορικές ροές μεταξύ 76 χωρών και 45 τομέων, σε συνδυασμό με δεδομένα για το αποτύπωμα αερίων του θερμοκηπίου, η μελέτη εφαρμόζει ένα μοντέλο τιμολόγησης Leontief. Αυτό υπολογίζει τις άμεσες επιπτώσεις (πώς η τιμή του άνθρακα επηρεάζει το κόστος παραγωγής χάλυβα) και τις έμμεσες επιπτώσεις στις κατάντη περιοχές (πώς αυτή η αύξηση της τιμής του χάλυβα επηρεάζει τα αυτοκίνητα, τις κατασκευές, τα μηχανήματα – με άλλα λόγια, ο,τιδήποτε χρησιμοποιεί χάλυβα ως εισροή).

Μόλις λειτουργήσει αυτός ο υπολογισμός διασποράς, μπορεί κανείς να υπολογίσει υποθετικά την ενσωματωμένη ένταση άνθρακα οποιουδήποτε προϊόντος – όχι μόνο των πρώτων υλών στα σύνορα, αλλά κάθε τελικού προϊόντος στην κατάντη παραγωγή. Αυτός ο αριθμός – κιλά ισοδύναμου CO₂ ανά αντικείμενο – γίνεται προβλέψιμος, τυποποιημένος και εκτελεστός.

  • Η κυβερνητική κλείνει τον κύκλο. Σκεφτείτε έναν θερμοστάτη: αισθητήρας (θερμόμετρο), συγκριτής (σύγκριση με το σημείο ρύθμισης), ενεργοποιητής (ενεργοποίηση/απενεργοποίηση θέρμανσης), ανάδραση (νέα μέτρηση θερμοκρασίας). Το γράφημα «Μηχανισμός» στο έγγραφο του ΟΟΣΑ δείχνει ότι ο ΜΣΠΑ λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο: οι αισθητήρες ανιχνεύουν τις εκπομπές που περιέχονται στις εισαγωγές, ο συγκριτής τις συγκρίνει με τις τιμές CO₂ στην Ε.Ε., ο ενεργοποιητής (εισφορά ΜΣΠΑ) καθιστά ακριβότερες τις εισαγωγές υψηλών ανθρακούχων εκπομπών, τα εμπορικά πρότυπα μεταβάλλονται και ανατροφοδοτούνται νέα δεδομένα για την προσαρμογή των παραμέτρων.

Αυτή είναι η προσαρμοστική διαχείριση – ένα σύστημα που παρατηρεί τα αποτελέσματα και προσαρμόζεται αυτόματα για την επίτευξη των στόχων. Το χρονοδιάγραμμα για τη φάση σταδιακής κατάργησης των δωρεάν πιστοποιητικών διαρκεί μέχρι το 2034, γεγονός που σταδιακά σφίγγει το σύστημα σαν μέγγενη. Θέτετε έναν στόχο (μείωση εκπομπών κατά 55% έως το 2030), αφήνετε το σύστημα να προσαρμόσει τις τιμές και τα όρια για να καθοδηγήσει τη συμπεριφορά προς αυτόν τον στόχο, μετράτε τα αποτελέσματα, ενημερώνετε τις παραμέτρους και επαναλαμβάνετε τη διαδικασία.

Η πληρωμή εξαρτάται από το αποτύπωμα CO2

Το Project Rosalind, μια κοινή πρωτοβουλία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών και της Τράπεζας της Αγγλίας, έχει αναπτύξει ένα λειτουργικό API για προγραμματιζόμενες πληρωμές που επιτρέπει σε τρίτους να αποδεσμεύουν πληρωμές βάσει όρων. Η τεκμηρίωση του Digital Shekel της Τράπεζας του Ισραήλ περιγράφει την ίδια λειτουργία μέσω της λειτουργίας πληρωμής υπό όρους.

Η αρχιτεκτονική του έργου Rosalind δημιουργεί τη βάση χωρίς να κατονομάζει ρητά την εφαρμογή. Η τεκμηρίωση BIS περιγράφει έναν «μηχανισμό αποκλεισμού» πληρωμών – τα χρήματα κλειδώνονται στο πορτοφόλι του πληρωτή, δημιουργείται ένας κωδικός και η συναλλαγή ολοκληρώνεται μόνο εάν πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Αυτό που η BIS αποκαλεί υποδομή, οι κεντρικές τράπεζες εφαρμόζουν ως πολιτική.

Με μια τυπική ψηφιακή πληρωμή, αυτό λειτουργεί ως κλείδωμα δύο μερών: το άτομο Α αγοράζει από το άτομο Β, κλειδώνει χρήματα και στέλνει έναν κωδικό αποδέσμευσης στο πορτοφόλι του Β.

Η αρχιτεκτονική αλλαγή είναι το τριμερές εμπόδιο. Το άτομο Α ξεκινά την πληρωμή, αλλά ένα τρίτο μέρος – ένα μητρώο άνθρακα, μια ρυθμιστική αρχή, ένα διαπιστευμένο σύστημα – λαμβάνει τον κωδικό κλειδώματος και αξιολογεί τις προγραμματισμένες συνθήκες: Έχει ο αγοραστής επαρκή προϋπολογισμό άνθρακα; Το προϊόν πληροί τα όρια συμμόρφωσης; Το τρίτο μέρος επιστρέφει μια έγκριση ή απόρριψη. Εάν εγκριθεί, τα κεφάλαια θα αποδεσμευτούν. Σε περίπτωση απόρριψης, η δέσμευση λήγει και τα χρήματα επιστρέφονται στον αγοραστή.

Από τα σύνορα στο ταμείο

Ο ΜΣΠΑ χρησιμοποιείται επί του παρόντος στα σύνορα — οι εισαγωγείς υποβάλλουν δηλώσεις, πληρώνουν δασμούς, τα εμπορεύματα εισέρχονται στην Ε.Ε.. Ωστόσο, το έγγραφο του ΟΟΣΑ μοντελλοποιεί ρητά μια «επέκταση σε πρόσθετα προϊόντα» – μια επέκταση του πεδίου εφαρμογής στα ημικατεργασμένα προϊόντα, τα τελικά προϊόντα και τέλος τα καταναλωτικά αγαθά. Μόλις συμβεί αυτό, σε κάθε είδος λιανικής εκχωρείται μια τιμή CO2 ως επαληθεύσιμη αναφορά.

Συνδυάστε το με την προγραμματιζόμενη υποδομή πληρωμών BIS/BoE Rosalind. Στη συνέχεια, δύο λειτουργίες είναι δυνατές στο ταμείο:

  • Mode One – Second Prize (το πρόσθετο): Το σύστημα POS σας σαρώνει γραμμωτούς κώδικες και ανακτά τα αποδεικτικά στοιχεία CO₂ από τα διαβατήρια του προϊόντος. Υπολογίζει τις εκπομπές που περιέχονται στο καλάθι αγορών – για παράδειγμα, 200 kgCO₂e. Ένα σύστημα εφαρμόζει ένα τέλος ανά χιλιόγραμμο με βάση την τιμή του ΣΕΔΕ ή τη στάση πολιτικής. Το ThreePartyLock προωθεί αυτό το τέλος σε ένα ταμείο αντιστάθμισης άνθρακα ή στο Υπουργείο Οικονομικών. Ο έμπορος λαμβάνει το καθαρό ποσό.
  • Λειτουργία δύο – Πύλη προϋπολογισμού (η κατανομή): Το ψηφιακό σας πορτοφόλι συγκρίνει τη συνολική ποσότητα άνθρακα στο καλάθι με ένα όριο – έναν μηνιαίο προϋπολογισμό, μια προϋπόθεση ενός προγράμματος παροχών, ένα δημοτικό πρόγραμμα για το κλίμα. Εάν υπερβείτε την κατανομή σας, το σύστημα είτε θα μπλοκάρει τη συναλλαγή (CancelLock) είτε θα σας ζητήσει να αγοράσετε Ακύρωση Πίστωσης για να συνεχίσετε. Εάν είστε κάτω από τον προϋπολογισμό σας, το DrawDownLock θα αποδεσμεύσει την πληρωμή ως συνήθως.

Ουτοπία; Σε καμμία περίπτωση. Σε αυτό το άρθρο, ο Alex Krainer αναφέρει πώς οι τράπεζες υπολογίζουν ήδη το αποτύπωμα CO2 ανά προϊόν.

Και εδώ Το ολοένα και πιο σφιχτό πλέγμα του ελεύθερου κόσμου (ΜΗ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ) : Εθνικοί Φύλακες πώς οι τράπεζες αποφασίζουν ήδη για τη διάθεση των χρημάτων σας.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Leave the field below empty!