Ένας ανάπηρος άνδρας από το Οντάριο του Καναδά απηύθυνε μια απελπισμένη έκκληση για βοήθεια, καθώς οι γιατροί προσπαθούν επιθετικά να τον οδηγήσουν στο κυβερνητικό πρόγραμμα ευθανασίας.

Ο Roger Foley, ο οποίος πάσχει από νωτιαία παρεγκεφαλιδική αταξία, μια ανίατη εγκεφαλική νόσο, αναγκάστηκε να εκλιπαρεί για βοήθεια μέσω δημόσιου εράνου, αφού τα καναδικά νοσοκομεία του αρνήθηκαν επανειλημμένα την κατάλληλη φροντίδα.

Σύμφωνα με τον Foley, αντί να τον βοηθήσουν, οι γιατροί τον πιέζουν να βάλει τέλος στη ζωή του μέσω του διαβόητου προγράμματος ευθανασίας της χώρας.

Ο Foley λέει ότι το προσωπικό του νοσοκομείου προσπαθεί να τον εκφοβίσει για να λάβει Ιατρική Βοήθεια στο Θάνατο (MAiD) ως «εναλλακτική» για την παροχή της υποστήριξης που χρειάζεται για να ζήσει.

Στις 30 Σεπτεμβρίου, το Life Care Network ξεκίνησε μια εκστρατεία LifeFunder για την κάλυψη βασικών ιατρικών εξόδων για τον Foley.

Ο Foley έχει πλέον εγκλωβιστεί σε νοσοκομείο εδώ και εννέα χρόνια χωρίς επαρκή φροντίδα.

Ωστόσο, το κοινωνικοποιημένο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης του Καναδά βρίσκεται υπό πίεση να μειώσει το κόστος, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να πιέζονται για «αυτοκτονία» και όχι για δαπανηρή μακροχρόνια φροντίδα.

Σε μια δήλωση για τον έρανο, ο Foley αποκάλυψε:

«Το προσωπικό του νοσοκομείου με έχει επανειλημμένα προσφέρει και με έχει πιέσει να εξετάσω το διαβόητο πρόγραμμα υποβοηθούμενης αυτοκτονίας του Καναδά, Medical Assistance in Dying (MAiD), ενώ ταυτόχρονα εμποδίζει τις ίδιες τις υπηρεσίες και την υποστήριξη που χρειάζομαι για να ζήσω με ασφάλεια.

«Παρά την κατάστασή μου, αγωνίστηκα ακούραστα για τα δικαιώματά μου, την αξιοπρέπειά μου και την ικανότητα να επιστρέψω στην κοινότητα», συνέχισε.

Παλεύοντας για την επιβίωση

Η νόσος του Foley τον δυσκολεύει να κινηθεί, να φάει ή ακόμα και να πάρει φάρμακα χωρίς βοήθεια.

Λέει ότι τα νοσοκομεία έχουν δημιουργήσει μη ασφαλείς συνθήκες αντί να τον βοηθήσουν να ζήσει με αξιοπρέπεια.

Ο Foley πίστευε ότι οι γιατροί του αρνούνται σκόπιμα τη βασική φροντίδα με την ελπίδα ότι θα συμφωνήσει να υποβληθεί σε ευθανασία.

«Ζω με συνεχή πόνο, έντονη κόπωση και γνωστική έκπτωση από αφυδάτωση και έλλειψη ύπνου», εξήγησε ο Foley.

«Το προσωπικό συνεχίζει να επιβάλλει αυθαίρετους και μη ασφαλείς «κανόνες», συμπεριλαμβανομένης της άρνησης πλευρικών σιδηροτροχιών κατά τη διάρκεια των μεταφορών και της επιβίβασης με έντονα φώτα – παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν ότι μου προκαλεί ακραία βλάβη».

Τώρα, ο Foley αναζητά ιδιωτική χρηματοδότηση για έναν Εργαζόμενο Προσωπικής Υποστήριξης για να του παρέχει βασικές ανάγκες που τα νοσοκομεία έχουν αρνηθεί, όπως τροφή, ενυδάτωση, φάρμακα και φροντίδα υγιεινής.

Το Life Care Network, το οποίο βοηθά τους ευάλωτους Καναδούς να αντισταθούν στην πίεση για ευθανασία, παρενέβη για να συγκεντρώσει χρήματα για τη φροντίδα του.

Ο Lino DeFacendis, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του Life Care Network, δήλωσε σε μια δήλωση:

«Πρέπει να υπάρξει μια εκ νέου αφύπνιση ότι κάθε ζωή είναι πολύτιμη και πρέπει να αντιμετωπίζεται με αληθινή αξιοπρέπεια και συμπόνια, ανεξάρτητα από το πόσο δύσκολη είναι η περίσταση.

«Το να αυτοκτονήσει κανείς μέσω του MAiD δεν είναι ποτέ η απάντηση στα προβλήματά του», δήλωσε.

Εννέα χρόνια πίεσης

Ο Foley εισήχθη για πρώτη φορά στο Κέντρο Επιστημών Υγείας το 2016 μετά από μια περίοδο τροφικής δηλητηρίασης.

Δεν έχει πάρει ποτέ εξιτήριο.

Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, λέει ότι το προσωπικό του νοσοκομείου του πρόσφερε επανειλημμένα MAiD.

Ωστόσο, ο Foley λέει ότι ήταν ξεκάθαρος ότι θέλει να ζήσει και να επιστρέψει στο σπίτι με τους κατάλληλους φροντιστές.

Εν τω μεταξύ, η κακομεταχείριση έχει κλιμακωθεί.

Τον Μάϊο, ο Foley λέει ότι το νοσοκομείο αφαίρεσε τα πορτοκαλί φώτα στο δωμάτιό του αντικαθιστώντας τα με σκληρούς, φωτεινούς λαμπτήρες (!!!!!!!!!!!!!!!!!), παρ’ όλο που είναι πολύ ευαίσθητος στο φως.

Η αλλαγή τον έχει αφήσει σε αγωνία.

«Μπορώ να τα ανεχτώ μόνο για λίγα λεπτά τη φορά χρησιμοποιώντας αυτοσχέδια γυαλιά σκι με ταινία», είπε ο Foley.

«Δεν μπορώ να φάω στερεά τροφή ή να πάρω φάρμακα από το στόμα».

Η αυξανόμενη κρίση MAiD του Καναδά

Ο Foley έχει γίνει ένας από τους πιο ένθερμους επικριτές του καθεστώτος ευθανασίας του Καναδά.

Καθώς παλεύει για τη ζωή του, ο Foley εκθέτει πόσο εύκολα οι ευάλωτοι ωθούνται προς τον θάνατο με τη βοήθεια του κράτους αντί να τους δοθεί η υποστήριξη που χρειάζονται για να ζήσουν.

Η περίπτωσή του υπογραμμίζει ένα αυξανόμενο σκάνδαλο στον Καναδά, καθώς οι ασθενείς στερούνται φροντίδας ενώ κατευθύνονται προς την πιο οικονομική «επιλογή» της ευθανασίας.

Καθώς ο Foley στρέφεται στο κοινό για βοήθεια, ο αγώνας του υπογραμμίζει τη ζοφερή πραγματικότητα ενός ιατρικού συστήματος που βλέπει όλο και περισσότερο τον θάνατο φθηνότερο από τη ζωή.