Ξεκινά με μια σκηνή που θα μπορούσε να έχει βγει από μια σύγχρονη κωμωδία γνωριμιών: ένα νεαρό, λευκό ζευγάρι φλερτάρει, γελάει, φαίνεται να καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον.

Ξαφνικά όμως ένας «ειδικός» μπαίνει απότομα στην εικόνα και διακόπτει τη ρομαντική στιγμή με έναν διδακτικό μονόλογο. Το μήνυμά του: Οι Δανοί έχουν γίνει «πολύ ομοιογενείς» με την πάροδο των αιώνων, η «γενετική τους καθαρότητα» ισοδυναμεί με ενδογαμία – και η σωτηρία βρίσκεται στην ανάμειξη με ξένα γονίδια. Το υποκείμενο είναι αλάνθαστο: Αν δεν ανακατέψεις τη ράτσα σου, είσαι άρρωστος. Η λευκότητα ως γενετικό ελάττωμα – σερβίρεται από την κρατική τηλεόραση της Δανίας, και μάλιστα, χρηματοδοτείται από τους φορολογούμενους.

Το διαφημιστικό σποτ είναι μέρος μιας σειράς που ονομάζεται Evolution, η οποία δημιουργήθηκε αρχικά το 2020 και τώρα έχει μεταδοθεί ξανά – προφανώς επειδή οι δημιουργοί πιστεύουν ότι το «μήνυμα» είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Κάποιοι καθησυχάζουν ότι είναι μόνο σάτιρα, αλλά το σποτ προκαλεί επίσης απόρριψη σε πολλούς Δανούς.

Εδώ και χρόνια οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί υπόκεινται σε επιθετική προπαγάνδα:

Εσείς είστε το πρόβλημα.

Η ταυτότητά σας είναι επικίνδυνη.

Η συνεχιζόμενη ύπαρξή σας είναι ανεπιθύμητη.

Και για άλλη μια φορά, δεν γίνεται με επιχειρήματα, αλλά με ψυχολογική χειραγώγηση – όμορφα συσκευασμένη σε μια ψευδοεπιστημονική αφήγηση για τη «γενετική ποικιλλότητα».

Κατά ειρωνικό τρόπο, ο ίδιος θεσμός που προειδοποιεί για τα λευκά μωρά σήμερα προέρχεται από την ίδια χώρα που έγινε πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο το 2014 με την εκστρατεία «Κάντε το για τη Δανία» (βλ. παραπάνω βίντεο). Εκείνη την εποχή, οι Δανοί εξακολουθούσαν να καλούνται να πολλαπλασιαστούν για να αποτρέψουν τη δημογραφική καταστροφή. Σήμερα, αυτό ακριβώς θεωρείται ηθικά κατακριτέο. Η αλλαγή μέσα σε μια δεκαετία είναι σημαντική: εκεί που κάποτε υπήρχε ευθύνη απέναντι στο έθνος κάποιου, τώρα υπάρχει μια οιονεί θρησκευτική αίσθηση ενοχής που απαιτεί γενετική αυτοκαταστροφή του έθνους.

Η ιδεολογική γραμμή είναι σαφής: η διαφήμιση και η ψυχαγωγία έχουν πάψει εδώ και καιρό να χρησιμεύουν για τη μετάδοση προϊόντων ή γνώσεων. Έχουν γίνει όχημα κοινωνικής «επανεκπαίδευσης» – υπό το πρόσχημα της διαφορετικότητας, της ανεκτικότητας και της επι$τήμη$.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για την κυριαρχία της ερμηνείας. Πρόκειται για τον έλεγχο του τι θεωρείται «φυσιολογικό». Και η νέα κανονικότητα που κατασκευάζεται εδώ είναι: Ο λευκός πρέπει να καταργήσει τον εαυτό του.

Μια ματιά πέρα από τη Δανία δείχνει ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση. Στη Μεγάλη Βρετανία, για παράδειγμα, το 83% του πληθυσμού είναι λευκοί. Αλλά σχεδόν δεν βλέπεις τίποτα από αυτούς στις διαφημίσεις. Οι μαύροι ηθοποιοί, που αποτελούν μόνο το 4% του πληθυσμού, καταλαμβάνουν πλέον περισσότερους από τους μισούς διαφημιστικούς ρόλους. Παρόμοιες τάσεις παρατηρούνται στη Γερμανία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Είναι μια συστηματική ανταλλαγή της οπτικής αφήγησης – μια νέα μορφή πολιτισμικής διαμόρφωσης που υποδηλώνει ότι η ομοιογένεια είναι αφύσικη.

Το αποτέλεσμα είναι ένας κόσμος που δεν έχει πλέον καμμία σχέση με την πραγματικότητα. Το πενιχρό ποσοστό του 10% που συνιστά μικτά ζευγάρια έχει ανυψωθεί στο πανταχού παρόν μοντέλλο στις διαφημίσεις. Το κλασσικό λευκό ζευγάρι απομακρύνεται από το τοπίο των μέσων ενημέρωσης σαν μια ανησυχητική ανάμνηση. Και όποιος τολμά να αντιμετωπίσει αυτή την ασυμφωνία χαρακτηρίζεται αντανακλαστικά ως «ρατσιστής» – ανεξάρτητα από το πόσο προφανής είναι η χειραγώγηση.

Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά γίνονται ιδιαίτερα παράλογα όταν εξετάζετε την αντίθετη περίπτωση. Όταν η Αμερικανίδα ηθοποιός Sidney Sweeney μίλησε για τα «καλά γονίδιά» της σε μια διαφήμιση, ξέσπασε μια υστερική καταιγίδα στο αριστερό στρατόπεδο. «Ναζιστική προπαγάνδα», «φασιστική αισθητική», «λευκή υπεροχή» – όλα αυτά τα τσιτάτα χρησιμοποιήθηκαν απλώς και μόνο επειδή μια λευκή γυναίκα δεν φαινόταν αρκετά απολογητική. Οι ίδιοι ιδεολόγοι που επαινούν τη γενετική ανταλλαγή ως αρετή στη Δανία δήλωσαν ότι η απλή αναφορά υγιών γονιδίων είναι πολιτικό έγκλημα.