Σύμφωνα με τον διαχειριστή του δικτύου, οι διακυμάνσεις της τάσης είχαν «μετακινηθεί εντός των επιτρεπόμενων ορίων», αλλά αυτό είχε συμβεί «αν και πολλοί συμβατικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής εξακολουθούν να βρίσκονται στο δίκτυο». Με άλλα λόγια, αν και περισσότεροι σταθμοί φυσικού αερίου, πυρηνικής και υδροηλεκτρικής ενέργειας βρίσκονται (ξανά) στο δίκτυο στην Ισπανία μετά την πλήρη αποτυχία στα τέλη Απριλίου να αντισταθμίσουν τις υπερτάσεις, οι ηλιακοί και αιολικοί σταθμοί εξακολουθούν να προκαλούν προβλήματα.
Αυτό δείχνει για άλλη μια φορά ότι η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας μιας ανεπτυγμένης χώρας δεν μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο με κυματιστή ηλεκτρική ενέργεια από αιολικούς και ηλιακούς σταθμούς.
Η χρήση μαζικών (ακριβών) συστημάτων αποθήκευσης μπαταριών δεν αποτελεί επίσης πρακτική λύση σε αυτό το πρόβλημα.
Τελικά, αυτά τα ψευδο-πράσινα ενεργειακά πειράματα προκαλούν μόνο αυξανόμενη ανασφάλεια εφοδιασμού και απότομη αύξηση του κόστους.
Γιατί όλη η ατυχής ενεργειακή μετάβαση δεν χρηματοδοτείται από το τίποτα.