Το κόμμα ANO είναι ο κυρίαρχος νικητής των εκλογών στην Τσεχική Δημοκρατία. Το μπλοκ της Ε.Ε. έχει αποδεχθεί (;) την ήττα. Το ANO θα μπορούσε να σχηματίσει συνασπισμό με μικρότερα κόμματα που μοιράζονται παρόμοιες απόψεις ή να ηγηθούν μιας κυβέρνησης μειοψηφίας, με την υποστήριξη αυτών των εταίρων.
Αυτή είναι μια σημαντική εξέλιξη, καθώς η Τσεχική Δημοκρατία βρίσκεται υπό τον έλεγχο των φιλελεύθερων-παγκοσμιοποιητών μετά την εκλογική ήττα του Babiš το 2021. Αν και ο πρώην ανώτερος αξιωματούχος του ΝΑΤΟ Petr Pavel εξακολουθεί να είναι πρόεδρος, η πραγματική εξουσία βρίσκεται στον πρωθυπουργό. Πέντε λόγοι για τους οποίους η επιστροφή του είναι τόσο σημαντική:
Η Τσεχική Δημοκρατία προσανατολίζεται προς τα δεξιά σε κοινωνικο-πολιτιστικά ζητήματα
Ο αναμενόμενος συνασπισμός με ομοϊδεάτες μικρότερα κόμματα θα μπορούσε να ωθήσει την Babiš πιο δεξιά λόγω των αυστηρότερων θέσεών της σε κοινωνικο-πολιτιστικά ζητήματα. Μια ανάλυση του Reuters ανησυχεί για αυτό το σενάριο και προειδοποιεί: «Οι εκλογές στην Τσεχία θέτουν σε δοκιμασία τον γάμο ομοφυλόφιλων και τα δικαιώματα LGBTQ+». Σύμφωνα με την αξιολόγηση, θα μπορούσε να συντάξει τη δική του εκδοχή του ουγγρικού νόμου προπαγάνδας κατά των ΛΟΑΤ ή/και να κατοχυρώσει δύο φύλα στο σύνταγμα, όπως έκανε πρόσφατα η γειτονική Σλοβακία.
Πιθανότατα θα υπάρξει επίσης μια πιο ρεαλιστική στάση απέναντι στην Ουκρανία
Η περίοδος της μέγιστης πολιτικοστρατιωτικής υποστήριξης προς την Ουκρανία θα μπορούσε σύντομα να τελειώσει εάν ληφθούν σοβαρά υπόψη οι μετεκλογικές δηλώσεις του Babiš. Δήλωσε ότι η χώρα δεν ήταν έτοιμη να ενταχθεί στην Ε.Ε. και υποστήριξε σθεναρά τον τερματισμό της στρατιωτικής βοήθειας. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι η Τσεχική Δημοκρατία διαλύει τη δυτική πρωτοβουλία που οδηγεί για την προμήθεια πυρομαχικών για την Ουκρανία παγκοσμίως ή την παραδίδει στο ΝΑΤΟ – και τα δύο θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε συμφόρηση στον εφοδιασμό και να αποδυναμώσουν το μέτωπο, όπως αναφέρουν οι New York Times.
Το «μοντέλλο Όρμπαν» θα μπορούσε έτσι να αποδείξει την καταλληλότητά του στην περιοχή
Εάν ο Babiš ενεργήσει όπως αναμένεται στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική, αυτό θα επιβεβαιώσει την εφαρμογή του λεγόμενου «μοντέλλου Όρμπαν» στην Κεντρική Ευρώπη. Όταν ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας Robert Fico επέστρεψε τον Οκτώβριο του 2023, ακολούθησε αμέσως το παράδειγμα της Ουγγαρίας, αλλά ορισμένοι παρατηρητές αμφέβαλλαν αν αυτή ήταν η αρχή μιας τάσης. Αυτές οι αμφιβολίες θα διαλύονταν εάν ο Babiš έκανε κάτι παρόμοιο, και αυτό θα υπογράμμιζε τη σημασία αυτού του μοντέλου για την περιοχή.
Μπορεί να υπάρξουν ευκαιρίες για σταδιακή αναβίωση της Ομάδας Visegrád
Η Ομάδα του Visegrád –που αποτελείται από αυτές τις τρεις χώρες και την Πολωνία– έχει τεθεί σε αναμονή προς το παρόν λόγω της απόρριψης από τη Βαρσοβία της πολιτικής του Όρμπαν για την Ουκρανία. Ωστόσο, ο νέος συντηρητικός-εθνικιστής πρόεδρος της Πολωνίας Karol Nawrocki ανακοίνωσε το καλοκαίρι ότι θα δώσει προτεραιότητα σε αυτήν την ομάδα.
Τα κοινά τους εσωτερικά πολιτικά οράματα και η σχετικά ρεαλιστική εξωτερική πολιτική του θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τη βάση για μια αναβίωση. Αν και η φιλελεύθερη-παγκοσμιοποιητική κυβέρνηση στην Πολωνία εξακολουθεί να μισεί τον Όρμπαν, η εσωτερική αναταραχή της Πολωνίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε πρόοδο.
Η γεωπολιτική σημασία της Κεντρικής Ευρώπης συνεχίζει να αυξάνεται
Η ευρεία προσοχή που δόθηκε στις πρόσφατες εκλογές στην Τσεχία και οι πιθανές συνέπειές τους υπογραμμίζουν ότι ο γεωπολιτικός ρόλος της Κεντρικής Ευρώπης συνεχίζει να αυξάνεται. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τα φιλόδοξα σχέδια της Πολωνίας να ανακτήσει το καθεστώς της ως μεγάλης δύναμης μέσω της «Πρωτοβουλίας των Τριών Θαλασσών» της οποίας ηγείται – η οποία περιλαμβάνει όλη την Κεντρική Ευρώπη. Μια αναβίωση της Ομάδας του Visegrád μετά την επιστροφή του Babiš θα σχημάτιζε έναν πυρήνα χωρών που θα καθιστούσε αυτούς τους στόχους πιο εφικτούς.
Συνοπτικά, οι εκλογές στην Τσεχία είναι σημαντικές επειδή σηματοδοτούν την περαιτέρω εξάπλωση του «μοντέλλου Όρμπαν» στην Κεντρική Ευρώπη, απωθώντας έτσι την ΕΕ και παρέχοντας την εσωτερική πολιτική βάση για μια σταδιακή αναβίωση της Ομάδας Visegrád – υπό την προϋπόθεση ότι ο Nawrocki έχει την απαραίτητη πολιτική βούληση.
Οι διαφορές μεταξύ των μελών σχετικά με τη Ρωσσία μπορεί να εξακολουθούν να εμποδίζουν τη στενότερη συνεργασία, αλλά αν τις παραμερίσει ρεαλιστικά για να επιδιώξει τους μεγάλους στρατηγικούς στόχους της Πολωνίας, η ομάδα θα μπορούσε σύντομα να διαδραματίσει ξανά κεντρικό ρόλο στην περιφερειακή πολιτική.