175 θέσεις εργασίας επηρεάζονται από το προγραμματισμένο κλείσιμο, ανακοίνωσε η εταιρεία. Η ακριβής ημερομηνία δεν έχει ακόμη καθοριστεί. Ο λόγος είναι τόσο σαφής όσο και ανησυχητικός: το κόστος της ενέργειας και του CO2 είναι συντριπτικά υψηλό και υπάρχει έλλειψη δασμολογικής προστασίας από την «πλημμύρα φθηνών χημικών από την Ασία». Η εταιρεία επικεντρώνεται τώρα στη διατήρηση των υπόλοιπων δραστηριοτήτων στο Rheinberg και στη διασφάλιση των 300 θέσεων εργασίας εκεί.

Ο Stephen Dossett, επικεφαλής της θυγατρικής της Ineos Inovyn, έκανε λόγο για «βιομηχανική αυτοκτονία της Ευρώπης». «Ενώ οι ανταγωνιστές στις ΗΠΑ και την Κίνα επωφελούνται από τη φθηνή ενέργεια, οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές αποκλείονται από την αγορά από τις δικές μας πολιτικές και την έλλειψη δασμολογικής προστασίας».

Ούτε καν το αφήγημα του CO₂ δεν εξυπηρετείται: Ταυτόχρονα, η αγορά κατακλύζεται από εισαγωγές υψηλών εκπομπών. «Αυτό είναι εντελώς μη βιώσιμο και θα οδηγήσει σε περαιτέρω κλείσιμο, απώλειες θέσεων εργασίας και μεγαλύτερη εξάρτηση από άλλες περιοχές για σημαντικές πρώτες ύλες, εάν δεν διορθωθεί αμέσως», είπε ο Dossett. Ενώ τα αποδοτικά ευρωπαϊκά εργοστάσια θα πρέπει να κλείσουν, οι παγκόσμιες εκπομπές θα αυξηθούν. «Αυτό δεν είναι μόνο οικονομική τρέλλα. Αυτό είναι οικολογική υποκρισία». Η ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης θα μειωνόταν, κατήγγειλε ο προπονητής.

Τα λόγια του χτύπησαν τον πυρήνα ενός προβλήματος που έχει πάψει εδώ και καιρό να επηρεάζει μόνο τη χημική βιομηχανία. Οι τιμές της ενέργειας στη Γερμανία είναι από τις υψηλότερες στον κόσμο. Ενώ οι παραγωγοί στις ΗΠΑ ή την Κίνα επωφελούνται από χαμηλούς δασμούς, οι γερμανικές εταιρείες παλεύουν με εισφορές, εισφορές και τιμολόγηση CO₂ που κάνουν κάθε υπολογισμό φάρσα.

Εδώ και χρόνια, ο κλάδος προειδοποιεί για τις συνέπειες της ενεργειακής μετάβασης, καθώς ωθείται από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση στην πράσινη αυταπάτη. Η αιολική και η ηλιακή ενέργεια εξαρτώνται από τις καιρικές συνθήκες, τα συστήματα αποθήκευσης λείπουν, η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας παρουσιάζει διακυμάνσεις – οι επιβαρύνσεις αυξάνονται. Οι εταιρείες πληρώνουν όχι μόνο για την ίδια την ηλεκτρική ενέργεια, αλλά και για πιστοποιητικά CO₂, τέλη δικτύου, εισφορές EEG και πολυάριθμες ειδικές εισφορές. Συνολικά, αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια τιμή που είναι απλά καταστροφική για τα διεθνή πρότυπα. Και ακόμα κι αν η Γερμανία ενεργεί ως πρωτοπόρος, χάρη στην απάτη της «Πράσινης Συμφωνίας», τελικά θα επηρεαστεί ολόκληρη η Ε.Ε..

Τα εργοστάσια στο Rheinberg δεν είναι τα μόνα που κλείνουν. Η Ineos έχει ήδη κλείσει εργοστάσια στο Grangemouth (Ηνωμένο Βασίλειο) και στο Geel (Βέλγιο). Το Gladbeck (Γερμανία) – που επηρεάζει 279 θέσεις εργασίας – θα κλείσει και τα εργοστάσια στο Tavaux (Γαλλία) και στο Martorell (Ισπανία) έχουν κλείσει.

Και η Ineos δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση. Όλο και περισσότερες εταιρείες μεταφέρουν εξαρτήματα παραγωγής στο εξωτερικό ή μειώνουν τις δυνατότητές τους. Αυτό που ήταν η ραχοκοκαλιά της γερμανικής δημιουργίας αξίας – η ενεργοβόρα βιομηχανία – βρίσκεται τώρα στο χείλος του γκρεμού. Η αποβιομηχάνιση, ένας όρος που απορρίφθηκε ως μπαμπούλας μόλις πριν από λίγα χρόνια, έχει γίνει εδώ και καιρό πραγματικότητα.

Συναγερμό κρούει και η Γερμανική Ένωση Χημικών Βιομηχανιών (VCI). Ο διευθύνων σύμβουλός της Wolfgang Große Entrup μιλά για ένα βιομηχανικό έθνος που έχει αυτοκτονεί. Βλέπει επίσης την απώλεια της διεθνούς ανταγωνιστικότητας. Η Große Entrup καλεί τους πολιτικούς να μειώσουν σημαντικά το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας, τη γραφειοκρατία τέρας και τις τρελλές ρυθμίσεις από τις Βρυξέλλες. «Εάν οι πολιτικοί δεν δράσουν τώρα, δεν θα χάσουμε μόνο εργοστάσια και θέσεις εργασίας. Διακυβεύεται το βιομηχανικό μέλλον», προειδοποιεί.

Η γερμανική ενεργειακή και κλιματική πολιτική θέλει να σώσει το κλίμα του κόσμου με ηθικό ζήλο – αλλά θέτει σε κίνδυνο μόνο τη βάση της χώρας της. Η απόφαση της Ineos είναι ένα προειδοποιητικό σήμα και ταυτόχρονα μια λυδία λίθος για τους πολιτικούς.

Εάν η Γερμανία θέλει να συνεχίσει να διατηρεί την ευημερία, τις θέσεις εργασίας και τη βιομηχανική κυριαρχία, δεν χρειάζεται περαιτέρω φόρους CO₂, αλλά αξιόπιστες τιμές ενέργειας, λύσεις ανοιχτές στην τεχνολογία και μια σαφή αλλαγή πορείας στη βιομηχανική πολιτική.

Ωστόσο, δεν υπάρχουν ενδείξεις μιας τέτοιας κατάστασης υπό την τρέχουσα ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

Και η πράσινη παράνοια προωθείται και στην Ε.Ε..