Κλείνω τα 41, αλλά δεν έχω όρεξη να γιορτάσω.

Η γενιά μας τελειώνει από χρόνο για να μπορέσει να  σώσει το δωρεάν Διαδίκτυο που δημιούργησαν οι πατεράδες μας για εμάς.

Αυτό που κάποτε ήταν η υπόσχεση της ελεύθερης ανταλλαγής πληροφοριών μετατρέπεται τώρα στο απόλυτο εργαλείο ελέγχου.

Οι κάποτε ελεύθερες χώρες υιοθετούν όλο και περισσότερο δυστοπικά μέτρα – ψηφιακές ταυτότητες στο Ηνωμένο Βασίλειο, υποχρεωτική απόδειξη ηλικίας στο διαδίκτυο στην Αυστραλία και μαζική σάρωση προσωπικών μηνυμάτων στην Ε.Ε..

Η Γερμανία διώκει πλέον όποιον τολμά να επικρίνει κυβερνητικούς εκπροσώπους στο Διαδίκτυο. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, χιλιάδες φυλακίζονται για τα tweets τους. Στη Γαλλία, οι ηγέτες της τεχνολογίας διώκονται για την υπεράσπιση της ελευθερίας και της ιδιωτικής ζωής.

Ένας σκοτεινός, δυστοπικός κόσμος πλησιάζει με γρήγορους ρυθμούς – ενώ εμείς κοιμόμαστε. Η γενιά μας διατρέχει τον κίνδυνο να μείνει στην ιστορία ως η τελευταία που είχε ακόμα ελευθερίες – και επέτρεψε να της αφαιρεθούν.

Μας είπαν ένα ψέμμα.

Μας έχουν πει ότι ο μεγαλύτερος αγώνας της γενιάς μας είναι να καταστρέψουμε όλα όσα μας άφησαν οι πρόγονοί μας: παράδοση, ιδιωτικότητα, κυριαρχία, ελεύθερη αγορά και ελευθερία έκφρασης.

Προδίδοντας την κληρονομιά των προγόνων μας, έχουμε βάλει τους εαυτούς μας σε ένα μονοπάτι αυτοκαταστροφής – ηθικά, πνευματικά, οικονομικά και τελικά βιολογικά.

Οπότε όχι, δεν πρόκειται να γιορτάσω σήμερα. Μου τελειώνει ο χρόνος. Σε όλους μας τελειώνει ο χρόνος.