Η Επιτροπή της Ε.Ε. χρησιμοποιεί αυτήν την εκστρατεία για να προωθήσει τη συγκέντρωση της στρατιωτικής πολιτικής της Ε.Ε.. Τα εθνικά κράτη αποδυναμώνονται υπέρ των γραφειοκρατών των Βρυξελλών. Μια εκστρατεία χειραγώγησης είναι καλή για αυτό – όπως γνωρίζουμε, ακόμη και μια κρίση υγείας μπορεί να οργανωθεί στα μέσα ενημέρωσης. Τώρα σκηνοθετείται μια «υβριδική επίθεση» από τη Ρωσσία.

Ο Γερμανός επιχειρηματίας Peter Elch το έθεσε ως εξής: «Το τεστ PCR κατέστησε δυνατή την ξαφνική ασθένεια χωρίς συμπτώματα. Τα υποτιθέμενα drones καθιστούν δυνατό να βρεθείς ξαφνικά σε πόλεμο χωρίς να έχεις δεχτεί επίθεση».

Ενώ αρχικά ήταν μόνο υποτιθέμενες θεάσεις, τώρα μεμονωμένα άτομα επηρεάζονται άμεσα: Όχι από τα drones, αλλά από παρεμβάσεις: Τα αεροδρόμια κλείνουν, γεγονός που αφήνει τους ταξιδιώτες αποκλεισμένους. Απόψε έκλεισε το αεροδρόμιο του Βίλνιους  (5 Οκτ.).

Βρισκόμαστε στη μέση μιας (εύκολα διαφανούς) εκστρατείας στα μέσα ενημέρωσης.

Ο ευρωβουλευτής Friedrich Pürner συνόψισε το σενάριο που τρέχει αυτή τη στιγμή με ψυχολογικό υπόβαθρο με τα παρακάτω λόγια:

Το Playbook

Σαν να ήταν σενάριο για κακό θρίλερ: ένα πρωί εμφανίζονται οι πρώτες, ελλιπείς αναφορές – «Εντοπίστηκαν drones», «Διακοπές στα αεροδρόμια» – σύντομες, ασαφείς, αλλά φορτωμένες. Στα γραφεία σύνταξης αρκεί μια σπίθα. Σε δευτερόλεπτα, μια μισή πρόταση γίνεται ολόκληρη διατριβή. Αυτές οι μισές προτάσεις είναι ο σπόρος: ακούγονται αρκετά αληθοφανείς για να προκαλέσουν την περιέργεια, όχι αρκετά αξιόπιστες για να τις αντικρούσουν αμέσως.

Έτσι ξεκινά η εισαγωγή.

Οι μηχανισμοί είναι απλοί και κομψοί: η επανάληψη αντικαθιστά την απόδειξη. Οι αναφορές πολλαπλασιάζονται, μεταπηδούν από σύντομο μήνυμα σε εστιακό σημείο, από σταθμό σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι ειδικοί και οι πολιτικοί χρησιμοποιούν συγκεκριμένο λεξιλόγιο επανειλημμένα – όχι πάντα επειδή ξέρουν περισσότερα, αλλά επειδή τους ζητείται να επαναλαμβάνουν τα ίδια. Η εξουσία τους λειτουργεί σαν υπογραφή στον ισχυρισμό. Μετατρέπει τις εικασίες σε νομιμότητα. Αυτό που προηγουμένως ήταν μόνο μια πιθανότητα εμφανίζεται τώρα ως πιθανός κίνδυνος.

Μετά έρχεται το κομμάτι της παράστασης.

Μια αφηρημένη απειλή γίνεται βιωματική σκηνή: εικόνες καθυστερήσεων, διανυκτερεύοντων ταξιδιωτών, θυμωμένων επιβατών. Μια μεμονωμένη περίπτωση στο πρωτοσέλιδο, τρία σχόλια, μια συνέντευξη θυμωμένου αυτόπτη μάρτυρα – και ξαφνικά το γεγονός δεν είναι πλέον είδηση, αλλά εμπειρία. Οι άνθρωποι προτιμούν να μιλούν για τον άνδρα στην περιοχή αναμονής παρά για μια στατιστική. Η προσωπική αφήγηση έχει την αήττητη δύναμη να διαμορφώνει πεποιθήσεις.

Στις συνομιλίες εκτός αέρα, η ένταση αυξάνεται: Μπορούμε να δράσουμε τώρα. Οι προτεινόμενες λύσεις μπαίνουν στη συζήτηση σαν να ήταν οι μόνες δυνατές απαντήσεις. Οι υπολογισμοί κόστους-οφέλους παραλείπονται – το ρολόϊ χτυπά και η βιασύνη μετατρέπεται σε πεπεισμένη ευθύνη.

Ψυχολογικά, αυτό δεν είναι τυχαίο: η κοινωνική απόδειξη («Όλοι μιλούν γι’ αυτό») αντικαθιστά την εξέταση και την έρευνα. Ο φόβος πνίγει την προσοχή. Η ευρετική διαθεσιμότητα μετατρέπει το ορατό σε πιθανό. Όποιος ελέγχει το θέμα ελέγχει την ατζέντα – όχι μόνο τους τίτλους, αλλά και την ίδια την αντίληψη.

Στο τέλος, υπάρχει ένα απλό μάθημα, σχεδόν μπανάλ στην εκρηκτικότητά του: η χειραγώγηση πετυχαίνει όχι μόνο με ψέμματα, αλλά με ταχύτητα, συναίσθημα και επανάληψη. Η δραματουργία καταλαμβάνει την πραγματικότητα. Όποιος τα καταλαβαίνει μπορεί είτε να τα ξεσκεπάσει – είτε να παίξει το παιχνίδι.

Τα εμπειρικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι ο Pürner έχει απόλυτο δίκιο: Από όλες τις «επιθέσεις», από την Κοπεγχάγη, τη Νορβηγία, το Μόναχο, την Πράγα και το Βίλνιους, δεν υπάρχει ούτε μία φωτογραφία ενός από αυτά τα drones-φαντάσματα. Ούτε μια φορά δεν καταρρίφθηκε κάποιο από αυτά. Ούτε μία φορά δεν έχει μαθευτεί το ιστορικό του περιστατικού. Κανείς όμως δεν ζητά αποδείξεις.

Ο καθηγητής Stefan Homburg προειδοποιεί στο “X” ότι η ιστορία των drone θα πρέπει να ληφθεί τόσο σοβαρά όσο το τεστ PCR για τη δημιουργία της πανδημίας το 2020:

Πολλοί δικαίως θεωρούν ότι τα «drones» είναι τα νέα τεστ PCR και τα βρίσκουν γελοία. Όχι εγώ.

Το 2020, τα τεστ PCR οδήγησαν σε lockdown, το 2025 τα «drones» μπορεί να καταλήξουν σε κατάσταση έντασης: στρατολόγηση, απαγορεύσεις διαδηλώσεων, καταναγκαστική εργασία, απαλλοτριώσεις…

Ιστορικό: Το 80% απέτυχε στο τεστ νοημοσύνης του 2020 και πιθανότατα θα αποτύχει ξανά. Με αυτή την πλειοψηφία πίσω της, η κυβέρνηση έχει ελεύθερα χέρια. Η έλλειψη ιδιωτικών φωτογραφιών ή η έλλειψη κινήτρου για τέτοιες πτήσεις δεν παίζουν ρόλο εάν το ÖRR τις διεκδικεί αρκετά συχνά.

Κάτι άλλο είναι εντυπωσιακό: Το πιο συχνά αναφερόμενο επιχείρημα υπέρ είναι ότι το ίδιο πράγμα παρατηρείται και στο εξωτερικό. Το ίδιο όμως έγινε και το 2020.

Και αυτή η ανάρτηση κάνει παραλληλισμούς με τις υποτιθέμενες θεάσεις drones πάνω από βάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ το 2023 υπό τον Μπάιντεν. Όπως είναι γνωστό, ήταν η Κίνα:

Εικόνα AI