Ο Andrew Farnsworth, επισκέπτης επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Cornell και οικολόγος μετανάστευσης πουλιών, τόνισε τη σοβαρότητα του ζητήματος. Εξήγησε ότι η κλιμάκωση της θερμοκρασίας σε περιοχές όπως η Αρκτική και τα βόρεια δάση, σε συνδυασμό με γεγονότα όπως οι πυρκαγιές, επηρεάζουν σοβαρά τα ποσοστά επιβίωσης των πτηνών.
Σύμφωνα με την National Audubon Society, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που επικεντρώνεται στη διατήρηση των πτηνών, 389 είδη πουλιών της Βόρειας Αμερικής – σχεδόν τα δύο τρίτα αυτών που μελετήθηκαν – κινδυνεύουν να γίνουν ευάλωτα στην εξαφάνιση τα επόμενα 50 χρόνια. Αυτά τα πουλιά θα μπορούσαν να χάσουν περισσότερα από τα μισά ενδιαιτήματά τους μέχρι το 2080.
Μια μελέτη από το Cornell Lab of Ornithology υπογραμμίζει περαιτέρω την κρίση, αποκαλύπτοντας ότι η Βόρεια Αμερική έχει χάσει περίπου τρία δισεκατομμύρια πουλιά από το 1970. Αυτή η μείωση αποδίδεται κυρίως στην καταστροφή των οικοτόπων που επιδεινώνεται από τα φυτοφάρμακα, την αστική επέκταση και κινδύνους όπως οι συγκρούσεις.
Οι κυματιστικές επιπτώσεις επεκτείνονται στα ανθρώπινα συστήματα διατροφής. Οι μαζικοί θάνατοι πουλιών θα μπορούσαν να διαταράξουν την επικονίαση για τροπικές καλλιέργειες όπως οι μπανάνες, ο καφές και το κακάο (η πηγή της σοκολάτας), καθώς και για φαρμακευτικά φυτά όπως οι ορχιδέες και η αλόη. Οι αγρότες μπορεί να δυσκολευτούν να διατηρήσουν τις αποδόσεις, αυξάνοντας ενδεχομένως τις παγκόσμιες τιμές των τροφίμων και μειώνοντας τη διαθεσιμότητα.
Ο Farnsworth τόνισε τη διασύνδεση των κινήσεων των πτηνών και των περιβαλλοντικών αλλαγών: «Υπάρχει αυτή η πολύ στενή σχέση μεταξύ του πού βρίσκονται τα πουλιά όταν βρίσκονται στον πλανήτη και του τι συμβαίνει με το κλίμα και του τι συμβαίνει με τον καιρό», είπε στο NBC Connecticut.
Οι αλλαγμένοι χρόνοι μετανάστευσης αποδεικνύονται θανατηφόροι όταν τα πουλιά φτάνουν σε τοποθεσίες αναπαραγωγής ή διατροφής εκτός συγχρονισμού με πηγές τροφής όπως έντομα ή βλάστηση. Αυτή η αναντιστοιχία οδηγεί σε πείνα, ανεπαρκή στέγη και μειωμένη επιτυχία ζευγαρώματος, επιταχύνοντας τη μείωση του πληθυσμού.
Συγκεκριμένα είδη υποφέρουν ήδη. Ο Μαυρολαίμης Μπλε Τσιροβάκος, ο οποίος μεταναστεύει από τη Βόρεια Αμερική στην Καραϊβική, έχει βιώσει μείωση πληθυσμού λόγω ελλείψεων τροφίμων που προκαλούνται από το κλίμα. Οι ερευνητές της Audubon σημειώνουν ότι αυτές οι αναντιστοιχίες αφήνουν τα πουλιά υποσιτισμένα κατά τη διάρκεια κρίσιμων περιόδων.
Ο Κόκκινος Κόμπος, ένα παράκτιο πτηνό που ταξιδεύει από την Αρκτική στη Νότια Αμερική με ενδιάμεσους σταθμούς στις ΗΠΑ, έχει δει τον αριθμό του να πέφτει κατακόρυφα κατά περίπου 75 τοις εκατό. Οι θερμότερες συνθήκες της Αρκτικής διαταράσσουν την αναπαραγωγή, ενώ η άνοδος της στάθμης της θάλασσας διαβρώνει τις παράκτιες περιοχές διατροφής.
Ομοίως, η τσίχλα του Swainson, ταξιδεύοντας από τον Καναδά και την Αλάσκα στην Κεντρική και Νότια Αμερική, αντιμετωπίζει απειλές από πυρκαγιές και θερμαινόμενα δάση που καταστρέφουν τοποθεσίες φωλιάσματος και ανάπαυσης σε πολιτείες όπως η Καλιφόρνια, το Όρεγκον, η Ουάσιγκτον, η Νέα Υόρκη, το Μέιν και το Κολοράντο.
Ο Farnsworth σημείωσε τις προσαρμοστικές προκλήσεις: «Βλέπουμε τα πουλιά να παρακολουθούν την κλιματική αλλαγή, προφανώς κάποια τα καταφέρνουν, αλλά η πρόκληση είναι για εκείνα που δεν μπορούν», εξήγησε.
Οι ανθρώπινες ενέργειες, όπως η παροχή ταΐστρων πουλιών, επιδεινώνουν ακούσια το πρόβλημα ενθαρρύνοντας τα πουλιά να παραμείνουν στη θέση τους και προσελκύοντας αρπακτικά που λεηλατούν σταθερούς πληθυσμούς.