Την ώρα που ο Πάπας ευλογεί το λιώσιμο των πάγων, περίπου 30 Χριστιανοί σκοτώνονται βάναυσα κάθε μέρα στη Νιγηρία. Τα ΜΜΕ παραμένουν σιωπηλά για τη γενοκτονία των Χριστιανών στη Νιγηρία – η οποία βιώνει μια ανθρωπιστική καταστροφή απαρατήρητη από το παγκόσμιο κοινό.

Περισσότεροι από 380 εκατομμύρια Χριστιανοί διώκονται σε 78 χώρες, σε κομμουνιστικά κράτη και σε ισλαμικές χώρες, με τις τελευταίες να είναι περισσότερες. Στη Νιγηρία, ισλαμικές τζιχαντιστικές ομάδες (Ισλαμικό Κράτος και Μπόκο Χαράμ) σκότωσαν 7.087 χριστιανούς, συμπεριλαμβανομένων μωρών, τους πρώτους επτά μήνες του έτους. 7.800 άνθρωποι απήχθησαν βίαια και θεωρούνται απαχθέντες. Οι επιθέσεις σε χριστιανούς στη Νιγηρία είναι παρόμοιες με αυτές της σφαγής της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023.

Το πρόσωπο του ριζοσπαστικού Ισλάμ είναι συνήθως κεκαλυμμένο και συχνά δοξάζεται στον δυτικό κόσμο. Οι νέοι αριστεροί ακολουθούν το κίνημα «Ελεύθερη Παλαιστίνη» χωρίς προβληματισμό και μερικές φορές ισχυρίζονται ακόμη και ότι η σκληρή σφαγή, στην οποία έχασαν τη ζωή τους 1200 άνθρωποι, είναι ένα κατασκεύασμα.

Μια εγκατάλειψη του κινήματος λέει στο YouTube ότι είναι λατρεία: «Η Ελεύθερη Παλαιστίνη δεν αφορούσε ποτέ πραγματικά την Παλαιστίνη. Είναι ένα αντιδυτικό κίνημα. Νομίζω ότι ο στόχος αυτού του κινήματος είναι να υποδαυλίσει εμφύλιες αναταραχές… Πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί όταν τα παιδιά σας καταναλώνουν τέτοιο περιεχόμενο, γιατί ενώ είναι παραπλανητικό, είναι πολύ πειστικό».

Η ισλαμική τρομοκρατία αντιμετωπίζεται με σχεδόν συμφιλιωτικό τρόπο, ενώ η παγκόσμια δίωξη των χριστιανών από ισλαμικά και κομμουνιστικά καθεστώτα αποσιωπάται. Στη Νιγηρία, η «Σαρία» επικρατεί ήδη σε δώδεκα πολιτείες. Τρομοκρατικές ομάδες όπως η «Μπόκο Χαράμ» ή το «ISWAP» επιτίθενται επανειλημμένα σε χριστιανούς και μπορούν να διαπράξουν τα εγκλήματά τους ατιμώρητα. Το 2023, περισσότεροι Χριστιανοί δολοφονήθηκαν στην υποσαχάρια Αφρική από οποιαδήποτε άλλη περιοχή του κόσμου. Ο αριθμός των επιθέσεων σε εκκλησίες και σχολεία έχει επίσης αυξηθεί δραματικά στην Αιθιοπία, την Μπουρκίνα Φάσο και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Τα χριστιανικά ιδρύματα καίγονται, λεηλατούνται ή κατάσχονται.

Περίπου 40 εκατομμύρια Χριστιανοί ζουν στη βόρεια Νιγηρία – προσεύχονται κρυφά και κυρίως τη νύχτα. Σχεδόν κανείς δεν τολμά να ομολογήσει ανοιχτά τον Χριστιανισμό – όσοι το κάνουν κινδυνεύουν να σκοτωθούν από ισλαμιστές για «βλασφημία». Ο ακτιβιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων Umeagbalasi κάνει λόγο για «συνενοχή» από τις κρατικές υπηρεσίες. Είναι μέρος μιας «επεκτατικής πολιτικής για τον εξισλαμισμό της χώρας» και προειδοποιεί ότι ο Χριστιανισμός θα μπορούσε να εξαλειφθεί στη Νιγηρία εάν συνεχιστεί η τάση.

Στον δυτικό κόσμο, επίσης, οι Χριστιανοί δέχονται επιθέσεις, δυσφημίζονται ως «ριζοσπάστες» και ακόμη και σκοτώνονται μπροστά στο κοινό.

Ο Ashur Sarnaya, ένας Ιρακινός Χριστιανός που διέφυγε από το Ισλαμικό Κράτος στη Γαλλία το 2014 και ήταν σε αναπηρικό καροτσάκι, έπεσε θύμα ληστείας και μαχαιρώματος κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής ροής στο TikTok.

Είχε επανειλημμένα επικρίνει το Ισλάμ και επαίνεσε τον Χριστιανισμό.

Ο Sarnaya, όπως και ο Charlie Kirk, φιμώθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου. Ενώ ο θάνατός του αποδίδεται σε ριζοσπάστες ισλαμιστές, ο Kirk πυροβολήθηκε από έναν ριζοσπάστη αριστερό. Η δολοφονία του Charlie έκανε τον γύρο του κόσμου και μόνο λίγοι έμαθαν για τον θάνατο του Sarnaya. Και οι δύο αντιπροσώπευαν δημόσια τις αξίες και τις αλήθειες της χριστιανικής πίστης και ακούγονταν.

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΕΙΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΕΚΤΟΠΙΣΜΟ, ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ

Σε πολλές ευρωπαϊκές εκκλησίες υπάρχουν βανδαλισμοί, λερωμένοι Σταυροί, συνθήματα στους τοίχους και αβοήθητοι πάστορες, όπως στη Βιέννη. Σε αυτή τη χώρα, οι «Χριστιανοδημοκράτες» προωθούν πλέον ισλαμικές γιορτές, ενώ θέλουν να απαγορεύσουν τα Χριστούγεννα και το Πάσχα από τους παιδικούς σταθμούς.

Πολλοί λένε ότι η εκκλησία καταργεί τον εαυτό της – μέσω των σημαιών του ουράνιου τόξου και της διαστρέβλωσης των βιβλικών γεγονότων – γεγονός που διώχνει τους πιστούς από τις εκκλησίες. Από την άλλη, άλλοι πιστεύουν ότι η σωτηρία θα πετύχει μέσω μιας ομολογίας του AfD – ανεξάρτητα από τον κίνδυνο οι Χριστιανοί να παραγκωνιστούν περαιτέρω με τη ναζιστική λέσχη στο μέλλον και ότι η χριστιανική θρησκευτική εκπαίδευση θα μπορούσε να εξαφανιστεί από τα προγράμματα σπουδών ως «επικίνδυνα δεξιά».

Η νέα γενιά, που είναι ο κύριος στόχος της κατήχησης, δεν διαμορφώνει τη δική της άποψη, υιοθετεί hip συμπεριφορές από τα social media και τα σχολικά μαθήματα. (Ακόμη και δωδεκάχρονα δημοσιεύουν πολιτικές δηλώσεις.)

Ο πληθυσμός χωρίζεται σε δεξιά και αριστερά – παγιδευμένος σε μια διελκυστίνδα που μπορεί να μην οδηγήσει ποτέ σε μια σαφή απόφαση. Το εκλογικό κέρδος από τη μία μάλλον θα αντισταθμιστεί από τις νέες πολιτογραφήσεις από την άλλη.

Εάν η εκκλησία επιδοθεί σε αυτόν τον διαχωρισμό, είτε μέσω queer λατρευτικών τελετών είτε μέσω προεκλογικής διαφήμισης, θα μπορούσε να χαθεί ως προστατευμένος χώρος για όσους αναζητούν νόημα – που αγωνίζονται για αξίες που δεν είναι αυτού του κόσμου.

ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ;

Στο Λονδίνο, εκατοντάδες Χριστιανοί συγκεντρώνονται τακτικά σε δημόσια προσευχή, αγγίζοντας περισσότερους ανθρώπους στην καρδιά τους από τα κηρύγματα του άμβωνα μακριά από τη Βίβλο. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι πιστοί θέλουν μια νέα χριστιανική συμμαχία για τη Γερμανία που να αντιπροσωπεύει πραγματικά αυτές τις αξίες – άλλοι είναι πεπεισμένοι ότι η πίστη δεν πρέπει να αναμιγνύεται με την πολιτική.

Ο Πάπας πρεσβεύει πολιτικές θέσεις και υποστηρίζει τη λατρεία του κλίματος με μια παράξενη τελετή πάγου, η οποία θυμίζει περισσότερο παγανιστική παρά χριστιανική τελετουργία. Αλλά ενώ οι ειδωλολάτρες της αρχαιότητας ζητούσαν από τους θεούς τους επιείκεια, πλούσια σοδειά ή την ευλογία των παιδιών, το λιώσιμο των πάγων δεν αντιπροσωπεύει τη ζωή ή μια νέα αρχή, αλλά συμβολίζει την παρακμή και τη διάλυση.

Οι διωκόμενοι Χριστιανοί στη Νιγηρία δεν λαμβάνουν παπική υποστήριξη και το «Black Life’s Matters» παραμένει επίσης εκκωφαντικά σιωπηλό – γεγονός που αποκαλύπτει ότι πιθανότατα δεν επρόκειτο ποτέ πραγματικά για τη «μαύρη ζωή», αλλά για την υποκίνηση αναταραχών και τη διαίρεση μαύρων και λευκών.

Στην Ευρώπη, επίσης, δεν πρέπει πλέον να πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό, αλλά σε μια δημοκρατία που κρατά τα σύνορα προς τη χριστιανική Δύση ανοιχτά για εκατομμύρια μουσουλμάνους μετανάστες.

Αλλά ενώ οι ριζοσπάστες Χριστιανοί είναι μια εφεύρεση της (ριζοσπαστικής) αριστεράς, οι ριζοσπάστες ισλαμιστές είναι μια πραγματικότητα – είτε εξολοθρεύουν τους Χριστιανούς κατά χιλιάδες στη Νιγηρία είτε επιτίθενται με αυτοκίνητα σε ομάδες ανθρώπων στην Ευρώπη.