Λαμπερά φώτα, τεράστια χριστουγεννιάτικα δέντρα, ζεστό κρασί, άρωμα καβουρδισμένων αμυγδάλων: άλλοτε σύμβολα μιας ειρηνικής, στοχαστικής και ξέγνοιαστης εποχής. Αλλά αυτό το ειδύλλιο είναι από καιρό ιστορία χάρη στην παράνομη μαζική μετανάστευση. Λόγω της απειλής της τρομοκρατίας, οι χριστουγεννιάτικες αγορές μετατρέπονται σε ζώνες υψηλής ασφάλειας. Και τα απαραίτητα μέτρα είναι τόσο ακριβά που οι Χριστουγεννιάτικες αγορές βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Αυτό που κάποτε ήταν έκφραση του χριστιανικού πολιτισμού είναι τώρα σύμβολο κινδύνου: Οι χριστουγεννιάτικες αγορές μας, οι τελευταίες μεγάλες γιορτές, συνθλίβονται κάτω από το τεράστιο κόστος για τις απαιτήσεις ασφαλείας. Η ανέμελη εποχή του ζεστού κρασιού έγινε η εποχή των τσιμεντένιων κολώνων: Οι χειριστές πληρώνουν ακριβά αυτά τα μέτρα.
Όπως αναφέρει η «Bild», οι χριστουγεννιάτικες αγορές βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Στη Δρέσδη, το δημοτικό συμβούλιο είχε αρχικά προγραμματίσει 800.000 ευρώ για την πρόσθετη προστασία των χριστουγεννιάτικων αγορών (εκτός από τη δημοτική Striezelmarkt, υπάρχουν αρκετές ιδιωτικά οργανωμένες αγορές που πρέπει επίσης να προστατευθούν). «Μόνο στη Δρέσδη, το κόστος ανέρχεται σε περίπου τέσσερα εκατομμύρια ευρώ», υπολογίζει τώρα ένας διοργανωτής. Ποιος θα πληρώσει για αυτό;
Σύμφωνα με την πόλη, η εκτίμηση κινδύνου σε εθνικό επίπεδο θα πρέπει να είναι διαθέσιμη στις αρχές Δεκεμβρίου. Το πόσο σχετικό είναι αυτό για τους πολίτες είναι αμφίβολο, γιατί ακόμη και ο προφανής τρόμος του Μαγδεμβούργου δεν πρέπει να χαρακτηριστεί επίσημα ως «τρομοκρατία».
Ωστόσο, οι φορείς εκμετάλλευσης των χριστουγεννιάτικων αγορών πρέπει να συμμορφώνονται με τις προδιαγραφές και να οργανώνουν πιστοποιημένα αντιτρομοκρατικά φράγματα.
Ένα καλό επιχειρηματικό μοντέλλο για τους παρόχους των «συστημάτων υψηλής τεχνολογίας», αλλά μια απειλή για την ύπαρξη των φορέων της χριστουγεννιάτικης αγοράς που υποτίθεται ότι το χρηματοδοτούν.
Αντί για ζεστό κρασί, χειροτεχνίες και μια θάλασσα από φώτα, οι άνθρωποι σύντομα θα μπορούν να απολαμβάνουν μόνο εμπόδια και ελέγχους πρόσβασης – και ταυτόχρονα να γιορτάζουν τη «διαφορετικότητα» που τους έχουν δώσει αυτές οι συνθήκες. «Δεν θα αφήσουμε τον τρόπο ζωής μας να μας αφαιρεθεί», ειπώθηκε κάποτε, αλλά συμβαίνει το αντίθετο. Εν τω μεταξύ, όσοι είναι υπεύθυνοι για τη δημιουργία αυτών των συνθηκών – μέσω ανοιχτών συνόρων, μέσω μιας αφελούς κουλτούρας υποδοχής, ενισχύοντας τους παράγοντες έλξης και κοιτάζοντας από την άλλη πλευρά από τον αυξανόμενο εξτρεμισμό – στέκονται ασυγκίνητοι.
Οι χριστουγεννιάτικες αγορές δεν είναι εκδηλώσεις πολυτελείας, αλλά έκφραση μιας χριστιανικής παράδοσης αιώνων.
Το γεγονός ότι τώρα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως πιθανοί στόχοι είναι μια σιωπηλή παραδοχή της αποτυχίας μιας πολιτικής που έχει στοιχηματίσει εξίσου την ασφάλεια και την ταυτότητα.